ΠΟΤΕ ΠΡΟΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΤΟΝ ΜΙΣΘΩΤΟ ΟΙ ΑΠΟΔΟΧΕΣ ΑΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑΤΟΣ ΑΔΕΙΑΣ

Από τον συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 2, 5 παρ.1 εδ.α, 3 παρ.8 (όπως προστέθηκε με το άρθρο 1 παρ.3 του Ν.Δ 4547/1966) του Α.Ν 539/1945 και άρθρου 3 παρ.16 του Ν.4504/1966, προκύπτει ότι οι αποδοχές αδείας μαζί με το επίδομα αδείας προκαταβάλλονται στον μισθωτό κατά την έναρξη της αδείας ενώ συνάγεται μεταξύ άλλων και σύμφωνα με την νομολογία των Δικαστηρίων, ότι είναι άκυρη οποιαδήποτε συμφωνία μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου περί συμψηφισμού (καταλογισμού) των τυχόν υπέρτερων των νομίμων καταβαλλόμενων αποδοχών προς τις οφειλόμενες αποδοχές και το επίδομα αδείας.

Ο κοινωνικός σκοπός των διατάξεων περί αδείας των μισθωτών αποβλέπει στην εξασφάλιση της οικονομικής δυνατότητας του αδειούχου μισθωτού να ξεκουραστεί από την εργασία του και να απολαύσει την άδειά του, λαμβάνοντας προκαταβολικά τις αποδοχές και το επίδομα αδείας με τη λήψη της κανονικής άδειας.

Κατά συνέπεια αποτελεί παράβαση της εργατικής νομοθεσίας η πρακτική πολλών επιχειρήσεων να καταβάλλονται οι αποδοχές και το επίδομα αδείας στο τέλος του ημερολογιακού έτους ή σε συγκεκριμένη ημερομηνία το καλοκαίρι (π.χ εντός Αυγούστου) ή ακόμη η τμηματική καταβολή των παραπάνω κάθε μήνα με την μισθοδοσία, ενώ σε κάθε περίπτωση έχει προηγηθεί η χορήγηση της κανονικής άδειας στον εργαζόμενο σε προηγούμενα χρονικά διαστήματα.