Αυγούστου 2017

Μειώσεις μισθών, γενίκευση της «ευελιξίας» και εντατικοποίηση τα βασικά συστατικά για την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη που καταγράφουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι
Οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων της βιομηχανίας Τροφίμων - Ποτών πανηγυρίζουν για την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια του κλάδου, για τη δυναμική που έδειξε και μέσα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και για τις προοπτικές που παρουσιάζει σήμερα για την άνοδο της κερδοφορίας τους.
Οπως συμβαίνει όμως και συνολικά στην καπιταλιστική οικονομία, τα πανηγύρια των μονοπωλίων... δεν μεταφράζονται σε καλά μαντάτα για τους εργαζόμενους. Η ανταγωνιστικότητα, η «δυναμική» και η άνοδος των κερδών για το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον κλάδο «χτίζονται» πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων: Οι εργοδότες αξιοποιώντας το αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιβάλλουν μειώσεις μισθών, γενικεύουν τη χρησιμοποίηση εργατών με προσωρινή απασχόληση ή μέσω εργολαβιών, αυξομειώνουν τα ωράρια εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής.
Η πείρα των εργατών στα Τρόφιμα - Ποτά, σε έναν κλάδο που όπως καμαρώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων παρουσίασε «θετική ανάπτυξη» και μέσα στην κρίση, επιβεβαιώνει έμπρακτα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την «επιστροφή στην ανάπτυξη», από την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου...
Ενταση της εκμετάλλευσης σε όλα τα επίπεδα
Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου οι εργαζόμενοι αμείβονται με τα ψίχουλα του κατώτατου βασικού μισθού. Κι εκεί που οι εργαζόμενοι παίρνουν κάτι περισσότερο από αυτά, σε πολλές περιπτώσεις, ένα μέρος των αποδοχών δίνεται ως «οικειοθελής παροχή»της εργοδοσίας η οποία μπορεί να ανακληθεί ως τέτοια ανά πάσα στιγμή. Ενας μηχανισμός που μεταξύ άλλων στόχο έχει να κρατήσει υποταγμένο τον εργάτη διαφορετικά θα στερηθεί τα εργοδοτικά (δήθεν) «δώρα».
Επίσης, με στόχο τη χειραγώγηση και την υποταγή, επιχειρήσεις προσλαμβάνουν εργάτες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με την προοπτική αν δείξουν... «καλή διαγωγή» να μετατρέψουν τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου.
Στοιχείο του εργασιακού μεσαίωνα είναι και η γενικευμένη χρήση εποχιακών και εργολαβικών εργατών, η εκ περιτροπής απασχόληση, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Σε πολλούς χώρους δουλειάς τα εξαντλητικά ωράρια και συνολικά οι συνθήκες εργασίας εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργατών. Οι μετανάστες, ένα τμήμα των εργατών ιδιαίτερα ευάλωτο στις εργοδοτικές πιέσεις, δουλεύουν ήλιο με ήλιο, με μεροκάματα από 15 έως 20 ευρώ...
Ακόμα, το κεφάλαιο έχει φροντίσει να δημιουργήσει μια πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, με στόχο να κρατούν τους εργάτες διαιρεμένους και αποδυναμωμένους, έρμαια στη συνολική ένταση της εκμετάλλευσης. Ακόμα και μέσα στην ίδια επιχείρηση συναντά κανείς εργαζόμενους που πληρώνονται με βάση κλαδική Συλλογική Σύμβαση και άλλους που πληρώνονται με βάση τον άθλιο βασικό μισθό των 590 και 511 ευρώ μεικτά, εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου και άλλους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Εργαζόμενους που απασχολούνται μέσω «δουλεμπορικών» γραφείων, άλλους με μπλοκάκι, με μαθητεία ή με επιδοτούμενα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας...
Πλευρές από την πείρα των εργαζομένων στην Κ. Μακεδονία
Πτυχές αυτής της κατάστασης μας μεταφέρει ο Κώστας Κατσιμένης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας.
Αναφερόμενος στην παρατηρούμενη αύξηση της απασχόλησης στον κλάδο επισημαίνει ότι αυτή δεν συνδέεται μόνο με τις διαφαινόμενες τάσεις σταθεροποίησης ή και ανάκαμψης του όγκου της παραγωγής ορισμένων υποκλάδων λόγω εξαγωγικής επέκτασης. Κυρίως συνδέεται με τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης (κυρίως σε κτηνοτροφικές επιχειρήσεις και στην τυποποίηση αγροτικών προϊόντων) όπως και της εκ περιτροπής εργασίας. Τα παραπάνω οδηγούν στο επίπεδο επιχειρήσεων και υποκλάδων σε αύξηση του εργατικού δυναμικού, με παράλληλη μείωση του αριθμού των σταθερά και πλήρως απασχολουμένων.
Την ίδια ώρα, μεγάλη είναι η μείωση των μισθών: Μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου στην Κεντρική Μακεδονία (MΠΑΡΜΠΑ - ΣΤΑΘΗΣ, ΖΑΝΑΕ, ΜΕΒΓΑΛ, ΔΕΛΤΑ, ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ κ.τ.λ.) έχουν επιβάλει μέχρι και 40% μειώσεις στους μισθούς.
Τονίζοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και τα κρατικά και ευρωενωσιακά «αναπτυξιακά» κονδύλια, δεν είναι σε όφελος των εργατών, ο Κ. Κατσιμένης αναφέρει ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Η βιομηχανία κρέατος ΚΡΕΤΑ ΦΑΡΜ, από τις πρώτες επιχειρήσεις σε εξαγωγές, με σημαντικά μερίδια αγοράς και αλματώδη κερδοφορία, πανηγύριζε μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για δάνειο ύψους 15 εκατ. ευρώ που πήρε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Αμέσως μετά την υπογραφή της σχετικής απόφασης απέλυσε τους εργάτες από το τμήμα διακίνησης που είχε στην Κεντρική Μακεδονία και το παρέδωσε σε εργολάβους, μειώνοντας έτσι το εργασιακό κόστος.
Η ΦΑΓΕ αποσύρθηκε από τη δραστηριότητα παραγωγής παστεριωμένου γάλακτος και έκλεισε την εγκατάσταση του Αμύνταιου πετώντας στο δρόμο 140 εργαζόμενους, αφού πρώτα εξυπηρετήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια, φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις για αποκέντρωση.
Αναδεικνύοντας, εξάλλου, τις ευθύνες του εργοδοτικού συνδικαλισμού, ο Κ. Κατσιμένης σημειώνει ότι το επιχειρησιακό σωματείο της ΜΕΒΓΑΛ συμφώνησε με την εργοδοσία σε κλιμακωτή μείωση του μισθού των εργαζομένων, από 10% έως 21%, υπονομεύοντας ανοιχτά τα πραγματικά συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση και ενώ η Ομοσπονδία Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών δίνει εδώ και μήνες τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), με ανάκτηση των απωλειών.
Αντίστοιχα, το εργοδοτικό σωματείο στη ΖΑΝΑΕ υπέγραψε επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών 19%.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, σημειώνει ο Κ. Κατσιμένης, το κλαδικό Συνδικάτο όλο αυτό το διάστημα αντιπαλεύει το συμβιβασμό με την αντεργατική επίθεση, αντιπαλεύει την αποδοχή της φτώχειας και της ανεργίας σαν κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Διαμορφώνει αιτήματα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και όχι το ξεροκόμματο που περισσεύει στους εργοδότες. Ηρθε σε σύγκρουση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Παλεύει για να συνειδητοποιείται πλατιά ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση από τα κάτω, με τη δραστηριοποίηση όλων των εργαζομένων, με ταξικό πλαίσιο πάλης.
«Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζουμε», τονίζει ο πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου και προσθέτει: «Κρατάμε "ανοιχτή" τη συζήτηση για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, έχουμε τη βάση να οργανώσουμε τον αγώνα για τη διεκδίκησή της».
Η σημασία της μάχης για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, κλαδικά και επιχειρησιακά συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ εντείνουν τη μάχη, με στόχο την οργάνωση των εργατών για την αγωνιστική διεκδίκηση κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της προηγούμενης περιόδου, με αυξήσεις στους μισθούς στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων.
Την ίδια ώρα, η υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους αντιμετωπίζει το καθεστώς των εργαζομένων «πολλαπλών ταχυτήτων», συμβάλλει στην καλύτερη οργάνωσή τους για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της εργοδοτικής επίθεσης.
Στις συναντήσεις της Ομοσπονδίας με τον ΣΕΒ για τις ΣΣΕ, οι βιομήχανοι δείχνουν με σαφήνεια την πρόθεσή τους να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς, επιβεβαιώνοντας για λογαριασμό τίνος έχει διαμορφωθεί όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο για το πετσόκομμα των μισθών, των συμβάσεων και όλων των εργατικών δικαιωμάτων, το οποίο διατηρεί άθικτο και βαθαίνει παραπέρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Γίνεται σαφές ότι η μάχη για τις ΣΣΕ στον κλάδο δένεται άμεσα με την ενιαία αγωνιστική απάντηση ενάντια στη συνολική στρατηγική των κεφαλαιοκρατών που τσακίζει την εργατική τάξη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Σοβαρές δυνατότητες για είσοδο νέων δυνάμεων στη μάχη
Η μάχη δεν ξεκινάει από το μηδέν, καθώς από τη μέχρι τώρα δράση έχει συσσωρευτεί πολύτιμη πείρα. Τον περασμένο Μάη, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Αττικής έδωσε τη μάχη των αρχαιρεσιών, όπου η συμμετοχή ήταν σχεδόν διπλάσια από την προηγούμενη φορά.
Στην αύξηση της συμμετοχής κατά εκατοντάδες εργαζόμενους συνέβαλαν, μεταξύ άλλων, οι δεσμοί που αναπτύσσει το Συνδικάτο μαζί τους. Χάρη σε αυτούς τους δεσμούς, για παράδειγμα, εργαζόμενοι από εργοστάσια που έκλεισαν και έπιασαν δουλειά σε άλλα εργοστάσια βοήθησαν στο να έχει παρέμβαση το Συνδικάτο σε άλλους χώρους δουλειάς. Επίσης, μεγάλη βοήθεια έδωσαν οι ήδη οργανωμένοι μετανάστες εργάτες στο Συνδικάτο, οι οποίοι με τη δράση τους συσπείρωσαν πολλούς ακόμα μετανάστες σε αυτό.
Το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών φανέρωσε δυνατότητες που υπάρχουν για την παραπέρα ενίσχυση του Συνδικάτου, για τη μεγαλύτερη μαζικοποίησή του, η οποία με τη σειρά της θα δυναμώσει τον αγώνα για τη διεκδίκηση ΣΣΕ.
Από τους πιο ανταγωνιστικούς κλάδους της καπιταλιστικής οικονομίας
Τροφίμων – Ποτών καταγράφει ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, όπως φαίνεται από τα στοιχεία που παρουσιάζονται σε σχετικές έρευνες, καθώς και τις δηλώσεις των βασικών εκπροσώπων των μονοπωλίων του κλάδου.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), Ευάγγελου Καλούση, στη φετινή γενική συνέλευση του ΣΕΒΤ. Μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής: «Μέσα σε ένα εξαιρετικά ασταθές επιχειρηματικό περιβάλλον, η ελληνική βιομηχανία τροφίμων και ποτών, εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς, ανταγωνιστικούς και εξωστρεφείς κλάδους, με κύριο ρόλο στην οικονομία της χώρας μας, κατέχοντας το 25% της βιομηχανικής παραγωγής και σημειώνοντας κύκλο εργασιών που φτάνει τα 14,2 δισ. ευρώ.Παράλληλα, παρουσιάζει ισχυρή εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, με τις εξαγωγέςνα ανέρχονται στα 4,5 δισ. ευρώ. Σημειώνοντας θετική ανάπτυξη όλα τα χρόνια της κρίσης, γεγονός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι η βιομηχανία τροφίμων και ποτών, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για τη βιομηχανική ανάκαμψη της Ελλάδας».
Βασικός κλάδος της μεταποίησης
Σε σχετική φετινή έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) - με βάση στοιχεία του 2015 - σημειώνει πως στο σύνολο της μεταποίησης η βιομηχανία τροφίμων - ποτών κατέχει την 1η θέση ως προς τον αριθμό των επιχειρήσεων, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και τον αριθμό εργατών, τη 2η θέση ως προς τον κύκλο εργασιών και την αξία παραγωγής. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι σε σύγκριση με τον μέσο όρο των 28 κρατών - μελών της ΕΕ, ο συγκεκριμένος κλάδος στην Ελλάδα έχει μεγαλύτερη συμβολή στον τομέα της μεταποίησης «παρά το γεγονός ότι είναι ο πρώτος τομέας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τη μεταποίηση, ο κλάδος Τροφίμων - Ποτών:
ü Απασχολεί το 28,2% των εργαζομένων (80.174).
ü Κατέχει το 25% του αριθμού των επιχειρήσεων (14.500).
ü Αντιστοιχεί στο 21,7% του κύκλου εργασιών (11.660 εκατομμύρια εκατ. ευρώ)
Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του κλάδου Τροφίμων - ποτών, τα μεγαλύτερα μερίδια έχουν:
ü  στον αριθμό εργαζομένων η αρτοποιία και τα αλευρώδη (35%), τα φρούτα (12%), τα γαλακτοκομικά και τα «άλλα είδη διατροφής» (από 11% το καθένα)
ü  στον αριθμό επιχειρήσεων η αρτοποιία και τα αλευρώδη (61%), τα έλαια και τα λίπη (10%), τα «άλλα είδη διατροφής» (7%) και τα γαλακτοκομικά (6%)
ü  στον κύκλο εργασιών τα γαλακτοκομικά (17%), η αρτοποιία και τα αλευρώδη (16%), τα ποτά (13%)
ü  στην παραγωγικότητα της εργασίας - όπως την εννοεί η αστική μεθοδολογία - οι ζωοτροφές (62,9 ευρώ ανά εργάτη), τα ποτά (49,3 ευρώ ανά εργάτη), τα γαλακτκοομικά (43 ευρώ ανά εργάτη) και τα «άλλα είδη διατροφής» με 41,5 ευρώ. Τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες αυξήσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας μεταξύ των ετών 2014 και 2013 παρουσιάζουν οι υποκλάδοι ψάρια (47%), γαλακτοκομικά (20,4%) και ζωοτροφές (17,4%).
Μεγάλος βαθμός συγκέντρωσης
Η ίδια έρευνα παρουσιάζει στοιχεία (ξεχωριστά για τα τρόφιμα και για τα ποτά) που δείχνουν τη συγκέντρωση του κλάδου.
Στα Τρόφιμα υπάρχουν:
ü  44 πολύ μεγάλες επιχειρήσεις (όσες απασχολούν πάνω από 250 εργαζόμενους) που αποτελούν το 0,3% του κλάδου, αλλά απασχολούν το 28,6% των εργαζομένων και κατέχουν το 36,2% του κύκλου εργασιών.
ü  192 μεγάλες επιχειρήσεις (απασχολούν 50 έως 249 εργαζόμενους) αποτελούν το 1,4% του κλάδου αλλά απασχολούν το 27% των εργαζομένων και κατέχουν το 33,3% του κύκλου εργασιών.
ü  13.023 πολύ μικρές επιχειρήσεις (έως 9 εργαζόμενοι) που αποτελούν το 95,2% του κλάδου, απασχολούν το 31,8% των εργαζομένων και έχουν μόλις το 18,2% του κύκλου εργασιών.
Συνολικά, δηλαδή, υπάρχουν 236 πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν το 1,7% των επιχειρήσεων του κλάδου, ωστόσο απασχολούν το 55,6% των εργαζομένων και κατέχουν το 69,5% του κύκλου εργασιών.
Υπογραμμίζοντας τα παραπάνω στοιχεία, σε φετινή εκδήλωση Ελληνικού Συνδέσμου Επωνύμων Βιομηχανικών Προϊόντων (ΕΣΒΕΠ) ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, είχε επισημάνει: «Στην Ελλάδα, η βιομηχανία τροφίμων απαρτίζεται από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες μεγάλες εταιρείες που έχουν επεκταθεί με την ίδρυση θυγατρικών σε άλλες χώρες, κυρίως στα Βαλκάνια και την νοτιοανατολική Ευρώπη. Ενα βασικό χαρακτηριστικό του τομέα της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων είναι η δομή του, καθώς περίπου 230 μεγάλες επιχειρήσεις παράγουν το 70% της συνολικής παραγωγής ενώ 14.000 μικρές επιχειρήσεις παράγουν το υπόλοιπο 30% της παραγωγής».
Ακόμα περισσότερο, στα Ποτά υπάρχουν:
ü  6 πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που αποτελούν το 0,8% του κλάδου, αλλά απασχολούν το 40,5% των εργαζομένων και κατέχουν το 56,5% του κύκλου εργασιών.
ü  26 μεγάλες επιχειρήσεις που αποτελούν το 3,4% του κλάδου, απασχολούν το 27,5% των εργαζομένων και κατέχουν το 23,7% του κύκλου εργασιών.
ü  661 πολύ μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν το 87,3% του κλάδου, όμως απασχολούν μόλις το 15,6% των εργαζομένων και κατέχουν μόλις το 7,8% του κύκλου εργασιών.

Συνολικά υπάρχουν 32 πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες ενώ αποτελούν το 4,2% των επιχειρήσεων του κλάδου, απασχολούν το 68% των εργαζομένων και κατέχουν το 80,2% του κύκλου εργασιών.

Με προπομπό την έλευση των τεχνικών κλιμακίων του κουαρτέτου περί τα μέσα του Σεπτέμβρη ανοίγει ο νέος κύκλος της αντιλαϊκής κλιμάκωσης στο πλαίσιο της τρίτης «αξιολόγησης». Στο τέλος του επόμενου μήνα, αναμένεται στην Αθήνα και η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κρ. Λαγκάρντ, ενώ στις αρχές Οκτώβρη, ξεκινούν στα «γεμάτα» τα αντιλαϊκά παζάρια με τα υψηλόβαθμα κλιμάκια της Ευρωζώνης και του ΔΝΤ. Σε κάθε περίπτωση, «προ των πυλών» εμφανίζεται η νέα φουρνιά με τα «προαπαιτούμενα» και τα «ορόσημα», ενώ βέβαια ψηλά στην ατζέντα βρίσκονται και οι διαρθρωτικές παρεμβάσεις με στόχο την ανάκαμψη της ανταγωνιστικότητας των εγχώριων επιχειρηματικών ομίλων.
Μεταξύ άλλων, ο αντιλαϊκός προγραμματισμός της αμέσως επόμενης περιόδου, περιλαμβάνει:
ü Εναρξη του νέου κύκλου της αντιλαϊκής επίθεσης με τα εγκαίνια της ΔΕΘ. Την ίδια ώρα, ο Πρόεδρος της Γαλλίας, Εμ. Μακρόν, με τη συνοδεία επιχειρηματικής αποστολής, γαλλικών μονοπωλιακών ομίλων, θα βρίσκονται στην Ελλάδα, με φόντο βέβαια την κλιμάκωση του προγράμματος ιδιωτικοποιήσεων και με έμφαση στον κλάδο της Ενέργειας, την εκχώρηση και τον έλεγχο και άλλων νευραλγικών υποδομών.
ü Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση «τρέχει» την ολόπλευρη εφαρμογή του επιχειρηματικού πλάνου από την πλευρά του ΤΑΙΠΕΔ, με βάση τη λίστα των υπό ιδιωτικοποίηση κρατικών συμμετοχών σε επιχειρήσεις που βρίσκονται στη διαχείρισή του, όπως για το 66% του ΔΕΣΦΑ, το 17% της ΔΕΗ, το 65% της ΔΕΠΑ, το 35% των ΕΛΠΕ, το 30% του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών κ.ά.
ü Περί τα μέσα Σεπτέμβρη, καταφθάνουν στην Αθήνα τα τεχνικά κλιμάκια του κουαρτέτου στο πλαίσιο των αντιλαϊκών διεργασιών για την τρίτη «αξιολόγηση». Στο επίκεντρο αυτών των συναντήσεων θα βρεθεί η πορεία εκτέλεσης του φετινού κρατικού προϋπολογισμού, των δημοσιονομικών μεγεθών, καθώς και η εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που ήδη έχουν ψηφιστεί στο πλαίσιο των προηγούμενων «αξιολογήσεων».
ü Στις 2 Οκτώβρη, κατατίθεται στη Βουλή το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018. Στην πρώτη γραμμή του νέου σφαγείου, θα βρεθούν τα προνοιακά επιδόματα που έχουν απομείνει για την κάλυψη ακόμη και στοιχειωδών αναγκών της λαϊκής οικογένειας. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός ότι τα αντιλαϊκά μέτρα πολλαπλασιάζονται εν μέσω των επίσημων εκτιμήσεων για τη σχετική ανάκαμψη του παραγόμενου ΑΕΠ με ρυθμό 2,4% το 2018, σύμφωνα με το «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής» της κυβέρνησης. Ταυτόχρονα, η ανάκαμψη των επενδύσεων στην ελληνική οικονομία για τη νέα χρονιά εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί στο 10,8%, ενώ, από την άλλη πλευρά, η κυβέρνηση στο πλαίσιο της συμφωνίας της με τους δανειστές ετοιμάζει τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, βάζοντας νέα εμπόδια στην κήρυξη εργατικών απεργιών.
ü Στις αρχές Οκτώβρη, αναμένονται στην Αθήνα τα υψηλόβαθμα κλιμάκια του κουαρτέτου για την επίσημη έναρξη της τρίτης «αξιολόγησης». Τα αντιλαϊκά «ορόσημα» και τα «προαπαιτούμενα» προδιαγράφονται στα «επικαιροποιημένα» μνημόνια και τις συμφωνίες της κυβέρνησης τόσο με την Ευρωζώνη όσο και με το ΔΝΤ, η επικεφαλής του οποίου, Κρ. Λαγκάρντ, αναμένεται να έρθει για περαιτέρω συνεννοήσεις στην Αθήνα στα τέλη Σεπτέμβρη, ενόψει του κύκλου της τρίτης «αξιολόγησης».
Το αντιλαϊκό φόντο και οι διεργασίες για την προσεχή περίοδο συμπληρώνονται από τις συνεδριάσεις του Γιούρογκρουπ (15 Σεπτέμβρη και 9 Οκτώβρη) καθώς και από τη Σύνοδο του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας που θα ακολουθήσει στα μέσα Οκτώβρη στην Ουάσιγκτον, στο πλαίσιο της οποίας αναμένεται να τεθεί το ζήτημα της διαχείρισης του ελληνικού κρατικού χρέους, με φόντο τους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς που εκδηλώνονται με την πλευρά της Ευρωζώνης.
Βαρέλι χωρίς πάτο
Σε αυτό το επίπεδο, τα μόνιμα αντιλαϊκά μέτρα που θα εφαρμόζονται από τη νέα χρονιά, μεταξύ άλλων, περιλαμβάνουν:
ü  Περαιτέρω καρατόμηση των επιδομάτων για την Κοινωνική Πρόνοια
ü  Καρατόμηση του επιδόματος θέρμανσης για το πετρέλαιο της λαϊκής οικογένειας κατά επιπλέον 58 εκατ. ευρώ, στα 47 εκατ. από 105 εκατ. φέτος, με περαιτέρω συρρίκνωση σε ποσοστό 45%.
ü  Κατάργηση των παροχών που «αλληλεπικαλύπτονται» από το λεγόμενο «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης».
ü  «Μεταρρύθμιση» των παροχών αναπηρίας. Προβλέπεται νέα νομοθεσία σχετικά με την «επιλεξιμότητα» των δικαιούχων και, όπως αναφέρεται, η εφαρμογή θα ξεκινήσει μέχρι τα τέλη Ιούνη του 2018.

ü  Νέο «κούρεμα» στο ΕΚΑΣ για όλους τους χαμηλοσυνταξιούχους, με κατεύθυνση βέβαια την πλήρη κατάργησή του από το 2019.

Από παλιότερο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ
Το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη
Απέναντι στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζουν κυβέρνηση και κουαρτέτο για λογαριασμό του κεφαλαίου, με την 3η «αξιολόγηση» η οποία έρχεται αμπαλαρισμένη με τα γνωστά παραμύθια περί «δίκαιης ανάπτυξης», «εξόδου από τα μνημόνια» κ.ο.κ., το ταξικό εργατικό κίνημα βρίσκεται σε θέση μάχης: Χωρίς να χάνει χρόνο παίρνει μέτρα για την οργάνωση της αγωνιστικής απάντησης των εργαζομένων και του λαού.
Το συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη ενόψει της ΔΕΘ, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στην πλατεία Αριστοτέλους στις 6.30 μ.μ., μπορεί και πρέπει να αποτελέσει έναν μαζικό και μαχητικό σταθμό για την παραπέρα άνοδο των εργατικών - λαϊκών αγώνων.
Αγωνιστικός σχεδιασμός και πρόγραμμα
Η μάχη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου, η πλατιά συζήτηση με τους εργαζόμενους μέσα στους χώρους δουλειάς, η ανάπτυξη αγωνιστικού σχεδιασμού και προγράμματος δράσης από Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα σε όλη τη χώρα μπορούν από την αρχή και αποφασιστικά να «κόψουν τον βήχα» σε οποιαδήποτε προσπάθεια της κυβέρνησης να επαναφέρει τα όσα προκλητικά ισχυριζόταν πριν από τον προηγούμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, ότι δήθεν η επίθεση αυτή έχει την έγκριση ή τουλάχιστον την ανοχή του λαού γιατί τάχα δεν υπάρχουν αγωνιστικές λαϊκές αντιδράσεις.
Απέναντι στο ξεδίπλωμα και την εφαρμογή των ήδη ψηφισμένων αντιλαϊκών μέτρων, απέναντι στα νέα αντεργατικά χτυπήματα που ετοιμάζουν κυβέρνηση - κεφάλαιο - κουαρτέτο, με αιχμή του δόρατος την επιβολή πρόσθετων εμποδίων στο δικαίωμα της απεργίας και συνολικότερα στη συνδικαλιστική δράση, απέναντι στην κλιμακούμενη επίθεση της εργοδοσίας μέσα στους χώρους δουλειάς, το ΠΑΜΕ καλεί τους εργαζόμενους και το λαό να περάσουν στην αντεπίθεση, να προτάξουν την πάλη για την ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους και την κάλυψη των σύγχρονων εργατικών - λαϊκών αναγκών.
Οπως αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανακοίνωση - κάλεσμα για το συλλαλητήριο στις 9 Σεπτέμβρη, «απαιτούμε αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές. Κατάργηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων και των τεσσάρων μνημονίων. Επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας. Συμβάσεις κλαδικές με αυξήσεις που να καλύπτουν τις απώλειές μας, να επιτρέπουν να ζούμε με βάση τις σύγχρονες ανάγκες μας. Κανένας εργαζόμενος ανασφάλιστος».
Παίρνει το νήμα από σημαντικές εργατικές κινητοποιήσεις
Το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη δεν είναι μια μάχη που δίνεται στον αέρα. Παίρνει το νήμα από τις κινητοποιήσεις του ταξικού εργατικού κινήματος όλο το προηγούμενο διάστημα:
-- Από τις πανελλαδικές απεργίες και τις δεκάδες άλλες κινητοποιήσεις μπροστά στον προηγούμενο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης, η οποία κορυφώθηκε με τα νέα βάρβαρα μέτρα που ψήφισε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στο πλαίσιο του 4ου μνημονίου, όπως η νέα περικοπή των συντάξεων, η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου κ.ά.
-- Από το Διήμερο Βαλκανικής Αντιπολεμικής και Αντιιμπεριαλιστικής Δράσης Συνδικάτων και την πανελλαδική διαδήλωση στο ΝΑΤΟικό στρατηγείο στη Θεσσαλονίκη, που αποτέλεσαν κορύφωση μιας πλούσιας δραστηριότητας σε όλη τη χώρα ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την εμπλοκή της χώρας σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και ανταγωνισμούς.
-- Από τις σημαντικές απεργιακές μάχες που δόθηκαν και μέσα στο καλοκαίρι σε πολλούς κλάδους, όπως στον Επισιτισμό - Τουρισμό, στο Εμπόριο, στο Μέταλλο, στην Τοπική Διοίκηση, αλλά και σε μια σειρά άλλων χώρων δουλειάς, για το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή εργασία, ενάντια στην απληρωσιά, στις απολύσεις, στην «απελευθέρωση» του ωραρίου και τη δουλειά - λάστιχο.
Να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη
Ολες αυτές οι κινητοποιήσεις έβαλαν στο επίκεντρο τα οξυμένα προβλήματα και τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη στις 9 Σεπτέμβρη, η προετοιμασία των ταξικών συνδικαλιστικών οργανώσεων για την επιτυχία του μπορούν να συμβάλουν αποφασιστικά να γίνει η πάλη αυτή ακόμα περισσότερο υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, των άλλων λαϊκών στρωμάτων, να μπουν νέες δυνάμεις στη μάχη.
Ηδη, στην πλατιά σύσκεψη σωματείων, συνδικαλιστών και εργαζομένων, που πραγματοποιήθηκε την Τετάρτη 24/8 από τη Γραμματεία Θεσσαλονίκης του ΠΑΜΕ, συζητήθηκαν και αποφασίστηκαν μέτρα και πρωτοβουλίες προκειμένου το συλλαλητήριο στη ΔΕΘ να αποτελέσει πραγματικά έναν τέτοιο σταθμό για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, για τη συμμαχία εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων αγροτών.
Στο επίκεντρο μπαίνει η δράση που πρέπει να αναπτυχθεί σε κάθε χώρο δουλειάς και σε κάθε κλάδο,με συνεδριάσεις των Διοικητικών Συμβουλίων των σωματείων, Γενικές Συνελεύσεις, συσκέψεις των Επιτροπών Αγώνα, αποφάσεις συμμετοχής στο συλλαλητήριο και μέτρα για να υλοποιηθούν αυτές οι αποφάσεις στην πράξη.
Απαραίτητη προϋπόθεση, με την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ στο χέρι, να γίνει πλατιά συζήτηση μέσα στους χώρους δουλειάς, αλλά και στις εργατικές - λαϊκές γειτονιές, για το περιεχόμενο και τον χαρακτήρα του νέου γύρου της αντιλαϊκής επίθεσης, για την απάτη των «αφηγημάτων» της κυβέρνησης και όλων των αστικών επιτελείων, για την ανάγκη οι εργαζόμενοι να δώσουν αγωνιστική απάντηση τόσο στην προσπάθεια στράτευσής τους στους αντεργατικούς «εθνικούς στόχους» του κεφαλαίου, όσο και στην καλλιεργούμενη μοιρολατρία και απογοήτευση.
Σημαντικές πρωτοβουλίες στο δρόμο προς το συλλαλητήριο
Μεγάλη σημασία, εξάλλου, έχουν οι πρωτοβουλίες που θα αναπτυχθούν στην πορεία προς το συλλαλητήριο, για την ενίσχυση της κοινής δράσης των εργαζομένων, για το δυνάμωμα της Κοινωνικής Συμμαχίας. Σε αυτό το πλαίσιο, στη Θεσσαλονίκη, στη σύσκεψη της Τετάρτης, αποφασίστηκαν πρωτοβουλίες για τα εργατικά ατυχήματα, καθώς και κοινή δράση Σωματείων και Λαϊκών Επιτροπών για τον ΟΑΣΘ. Επίσης, στις 1 και 2 Σεπτέμβρη θα πραγματοποιηθούν πικετοφορίες στη Δυτική και Ανατολική Θεσσαλονίκη.

Με αυτόν τον προσανατολισμό, οι ταξικές δυνάμεις μπαίνουν έγκαιρα στη μάχη για να φτάσει το αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε εργαζόμενο και σε κάθε τίμιο συνδικαλιστή: Για την άνοδο της οργάνωσης και του αγώνα, για να δοθεί μαζική απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση του κεφαλαίου, για να βγουν στο προσκήνιο οι σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού!

Της Κάλι Καρά
Οι διαχειριστές, οι απολογητές του καπιταλισμού χρόνια ολόκληρα προσπαθούν να παρουσιάσουν την ανεργία σαν ένα προσωρινό φαινόμενο από το οποίο θα απαλλαγεί -κάποτε- το εκμεταλλευτικό σύστημα και θα επικρατήσουν συνθήκες πλήρους απασχόλησης. Η ζωή τους διαψεύδει συνεχώς. Το σύστημα δεν μπορεί να απαλλαγεί από την ανεργία γιατί είναι συστατικό στοιχείο της φύσης του, αποτέλεσμα των νόμων που διέπουν τη λειτουργία του.
Οι πάνω από 1 εκατομμύριο άνεργοι σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, από τα υψηλότερα επίπεδα ανεργίας στην ΕΕ, οι ένας στους δύο άνεργοι νέοι, ανάμεσα στους οποίους οι νέες γυναίκες κατέχουν σταθερά την πρωτιά, ακούγοντας τους πανηγυρισμούς της κυβέρνησης, ψάχνουν να βρουν τι θα σημάνει η «κανονικότητα» για αυτούς, μετά τη δοκιμαστική έξοδο στις αγορές, με το τέλος των μνημονίων και με τα "ματωμένα" πρωτογενή πλεονάσματα έως το 2060.
Προσπαθούν να καταλάβουν αυτή την «κανονικότητα» μαζί με όλους αυτούς που ζουν και σήμερα, τη ζούγκλα των ευέλικτων εργασιακών σχέσεων, των μισθών πείνας, των επιχειρησιακών και ατομικών συμβάσεων, το αίσχος των δουλεμπορικών και των υποκατώτατων μισθών, των διαφορετικών συμβάσεων για τους νέους, το τσεκούρι σε ασφαλιστικά δικαιώματα, συντάξεις και επιδόματα. Τη στιγμή, μάλιστα, που η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί όχι μόνο να μην ακουμπήσει «τρίχα» από το αντεργατικό οπλοστάσιο που χάρισαν στο κεφάλαιο όλα τα μνημόνια, αλλά έπεται και συνέχεια.
«Κανονικότητα» θα είναι και η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας, που είναι το επιστέγασμα του εργασιακού μεσαίωνα και προπομπός νέων ανατροπών και σε άλλους κλάδους, η επέκταση των μνημονιακών ρυθμίσεων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, η ουσιαστική νομοθέτηση του lock out, η απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, το ξήλωμα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων και το χτύπημα του δικαιώματος της απεργίας, μέσω της διευκόλυνσης για να βγαίνει παράνομη.
Όπως βέβαια «κανονικότητα» θα είναι το τσάκισμα όλων των κοινωνικών παροχών σε Υγεία - Πρόνοια, Ασφάλιση, Παιδεία, η γενικευμένη φοροληστεία των λαϊκών στρωμάτων, για να πιάνονται τα ματωμένα πλεονάσματα και οι στόχοι των καπιταλιστών για τα επόμενα... 40 χρόνια.
«Κανονικότητα» θα είναι και η «κανονική» εμπλοκή της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή.
Αυτή είναι η «κανονικότητα» της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης σε κρίση και σε ανάπτυξη. Και οι εργαζόμενοι αυτή την «κανονικότητα» του κεφαλαίου πρέπει να αμφισβητήσουν, για να ανοίξουν το δρόμο με οργάνωση και αγώνα, για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους.

Βιβλίο συγχαρητηρίων φαίνεται πως έχει ανοίξει η κυβέρνηση, για να προλαβαίνει τα εύσημα εκπροσώπων του κεφαλαίου, αλλά και των Ευρωπαίων και Αμερικανών συμμάχων της, για τις επιδόσεις της στην αντιλαϊκή πολιτική.
Μέσα στη βδομάδα, με δύο ηχηρές παρεμβάσεις, ο γερμανικός Τύπος και (για πολλοστή φορά) ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα εξέφρασαν την ικανοποίησή τους για το «μεταρρυθμιστικό» έργο της κυβέρνησης και για τη σπουδή με την οποία υπηρετεί το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τα ρημαγμένα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα.
Σε δημοσίευμά της η γερμανική εφημερίδα «Frankfurter Allgemeine Zeitung», με αφορμή τους πλειστηριασμούς στην Ελλάδα, διαπιστώνει χωρίς περιστροφές ότι «ορισμένες μεταρρυθμίσεις μπορούν να επιβληθούν καλύτερα από αριστερές παρά από συντηρητικές κυβερνήσεις, όχι μόνο στην Ελλάδα». Για το ίδιο θέμα, η DW σχολίαζε την ίδια μέρα ότι «κάτι που έμοιαζε αδύνατο είναι τελικά εφικτό»...
Την επόμενη ακριβώς μέρα, ήταν η σειρά του Αμερικανού πρέσβη στην Αθήνα Τζέφρι Πάιατ να εκφράσει τη στήριξη των ΗΠΑ «στις αναπτυξιακές προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης», κατά τη συνάντησή του με τον υπουργό Επικρατείας. Σχολίασε μάλιστα ιδιαίτερα θετικά την έξοδο της Ελλάδας στις αγορές και τη συμμετοχή Αμερικανών επενδυτών «στην ομολογιακή έκδοση», χωρίς να λυπηθεί αναφορές και στην «προσπάθεια που γίνεται στο ενεργειακό πεδίο» από την πλευρά της κυβέρνησης.
Ακόμα πιο πέρα: Ποιος δεν θυμάται τα πανηγύρια που έκανε ο ΣΕΒ όταν ανακοινώθηκε το κλείσιμο της «αξιολόγησης», με όλη την «ουρά» των μέτρων που προέβλεπε σε βάρος του λαού, με ορίζοντα εφαρμογής πολύ πιο πέρα από την τυπική ολοκλήρωση των μνημονίων; Εγραφαν τότε οι βιομήχανοι στο εβδομαδιαίο δελτίο τους ότι «η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης αποτελεί μια θετική εξέλιξη και αποδεικνύει ότι η κυβέρνηση κινείται στη σωστή κατεύθυνση ως προς την ανάγκη να βάλει την οικονομία σε μια σταθερή τροχιά για τα επόμενα χρόνια».
Είχε προηγηθεί ο επίτροπος Οικονομικών της ΕΕ, Π. Μοσκοβισί, ο οποίος λίγο πριν κλείσει η «αξιολόγηση» δήλωνε περιχαρής: «Από το καλοκαίρι του 2015, διακόσια και πλέον μέτρα ελήφθησαν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα, με στόχο τη μεταρρύθμιση της χώρας, κάτι σχεδόν απίθανο σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, περιλαμβανομένης της Γαλλίας (...) Καμία άλλη χώρα δεν έχει προχωρήσει σε τέτοια προσαρμογή».
Θυμίζουμε επίσης ότι ο ΣΕΤΕ είχε παραθέσει δείπνο στον πρωθυπουργό, ως εκπλήρωση του στοιχήματος που έχασε, όταν προέβλεπε μια χειρότερη χρονιά από την προηγούμενη για την κερδοφορία των μεγαλοξενοδόχων, και ο Αλ. Τσίπρας διαβεβαίωνε δημόσια τον πρόεδρό του ότι η κυβέρνηση θα έκανε ό,τι περνάει από το χέρι της για να μη συμβεί αυτό. Και βέβαια, το έκανε.
Κι αν νομίζει κανείς ότι η κυβέρνηση στέκεται ντροπαλή και ...κοκκινίζει από τα τόσα καλά λόγια που της απευθύνουν οι εκπρόσωποι του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου, κάνει λάθος. Το αντίθετο μάλιστα: Αξιοποιεί τα εύσημα αυτά ως απόδειξη της αποτελεσματικότητάς της στην αντιλαϊκή διαχείριση και ως «ψήφο εμπιστοσύνης» στη δική της διακυβέρνηση, αντί της ΝΔ. Δεν πέρασε πολύς καιρός απ' όταν έγραφε η «Αυγή» ότι η ΝΔ δεν θέλει να δει αυτό που βλέπουν οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι «εταίροι» της Ελλάδας στις ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, «πικάροντας» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ της πήρε «την μπουκιά από το στόμα»!
Τα εύσημα στην κυβέρνηση είναι στην πραγματικότητα φαρμάκι για το λαό, τα δικαιώματα και τις ανάγκες του, που είναι ασύμβατα με τα συμφέροντα και την κερδοφορία του κεφαλαίου. Κι αν του ζητούν με θράσος να αναγνωρίσει και να στηρίξει τα ...κατορθώματά τους, ο λαός έχει άλλο δρόμο να βαδίσει: Αυτόν της σύγκρουσης με την πολιτική και την εξουσία του κεφαλαίου, μέχρι να την ανατρέψει.

Τώρα εξηγείται για δημιούργησαν  το διασπαστικό  Εργατικό Κέντρο Περιφερειακής Ενότητας Φθιώτιδας…

Έχουμε και λέμε:

1. Κατά την επίσκεψη του πρωθυπουργού Α. Τσιπρα η πόλη της Λαμίας είχε μετατραπεί σε υγειονομική ζώνη από τις δυνάμεις καταστολής εμποδίζοντας  τους κατοίκους να προσεγγίσουν ακόμα και τα σπίτια τους, το ίδιο έκαναν και με τους εργαζόμενους που διαδήλωναν ειρηνικά και δεν τους αφήναν να φτάσουν ως το Δημοτικό Θέατρο για παραδώσουν υπομνήματα στον πρωθυπουργό Α.Τσίπρα.

2. Στις 6 το απόγευμα τα στελέχη του ΕΚΠΕΦ βρίσκονταν μπροστά από τους απεργούς εργαζόμενους της ΛΑΡΚΟ που ήρθαν στη Λαμία να διαδηλώσουν… Και εκεί έκαναν πάλι την βρώμικη δουλειά που τόσο καλά ξέρουν να κάνουν…. Κράτησαν για αρκετή ώρα τους εργαζόμενους μακριά από το Δημοτικό Θέατρο, τους έπιασε μεγάλος φόβος για να μην ενοποιηθούν η δύο συγκεντρώσεις, παρά το γεγονός ότι το Εργατικό Κέντρο Λαμίας είχε ενημερώσει  από νωρίς ότι δεν είχε κανένα πρόβλημα στην κεφαλή της συγκέντρωσης να είναι τα Σωματεία της ΛΑΡΚΟ και οι εργαζόμενοι....

3. Στις 7.30 το απόγευμα σηκώθηκαν και έφυγαν από την συγκέντρωση και πήγαν να υποδεχτούν τον πρωθυπουργό  στο Δημοτικό Θέατρο και να ακούσουν την ομιλία.

4. Όταν οι δυνάμεις καταστολής συνέλαβαν 3 συμπολίτες μας τα  στελέχη του ΕΚΠΕΦ ήταν μέσα στο Δημοτικό Θέατρο και άκουγαν την ομιλία του Πρωθυπουργού.

Εργοδοτικός κυβερνητικός συνδικαλισμός σε όλο το μεγαλείο… έτσι υπερασπίζονται τα δικαιώματα των εργαζομένων με συνδιαλλαγές και με λόγια του αέρα… σκοπός τους η ενσωμάτωση των εργαζομένων στις επιλογές της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ –ΑΝΕΛ, Ε.Ε.  και κεφαλαίου.


Για να μην μας πουν και συκοφάντες ….Ας δούμε ορισμένες φωτογραφίες από την δράση τους…..

Φωτογραφία 1: σταματημένη η πορεία στην μέση της Καραϊσκάκη, μπροστα η πρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Ανεστοπουλου Σοφία και ο Α΄ Αντιπρόεδρος Μπουρογιάννης Βάϊος.

 Φωτογραφία 2: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο η Πρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Ανεστοπούλου Σοφία, ο  Α΄ Αντιπρόεδρος ΕΚΠΕΦ Μπουρογιάννης Βάϊος, και ο Αντιπρόσωπος στην ΓΣΕΕ και πρώην πρόεδρος Τσάμης Κώστας 
Φωτογραφία 3: μέσα στο Δημοτικό Θέατρο ο Β΄ Αντιπρόεδρος του ΕΚΠΕΦ Μίχας Μαρίνος
Φωτογραφία 4: ο Γεν. Γραμματέας του ΕΚΠΕΦ Μπρέκης Δημήτρης στην όδο Καζούλη.
Φωτογραφία 5: ο Γεν. Γραμματέας του ΕΚΠΕΦ Μπρέκης Δημήτρης έξω από το Δημοτικό Θέατρο την ώρα που ήταν σε εξέλιξη η συγκέντρωση διαμαρτυρίας.

Τα σχόλια δικά σας……. Για τον Ρόλο του καθενός…. 

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget