Ιουνίου 2017

Η συγκεκριμένη ρύθμιση δεν απαντά στις αγωνίες και τα αιτήματα όλων αυτών που μέρες τώρα αγωνίζονται για τη διασφάλιση της δουλειάς τους», τόνισε ο βουλευτής του ΚΚΕ, Χρήστος Κατσώτης, σχολιάζοντας την τροπολογία του υπουργείου Εσωτερικών για τους συμβασιούχους της καθαριότητας.
Επισήμανε ότι για όλους τους συμβασιούχους το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά μπορεί να ικανοποιηθεί με έναν τρόπο: «Η κυβέρνηση να μετατρέψει τώρα τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου. Έτσι θα ικανοποιηθεί το αίτημά τους και οι δήμοι θα έχουν τους αναγκαίους εργαζόμενους για την καθαριότητα».
Ο Χρήστος Κατσώτης σημείωσε ότι η ενισχυμένη πριμοδότηση τους, που προβλέπει η τροπολογία, για το διαγωνισμό του ΑΣΕΠ, δεν ξεπερνάει τη μοριοδότηση άλλων κριτηρίων, που σημαίνει ότι δεν διασφαλίζει τη δουλειά των ήδη συμβασιούχων. Πρόσθεσε, ότι η αφαίρεση του ορίου ηλικίας των πενήντα ετών που έθετε η αρχική τροπολογία, αποτελεί ένα βήμα για όλους αυτούς που βρίσκονται στη δύσκολη ηλικία των 50 - 67 ετών, ωστόσο ούτε αυτό από μόνο του μπορεί να διασφαλίσει την πρόσληψή τους μέσω του ΑΣΕΠ. Ενδεικτικά ανέφερε το παράδειγμα των συμβασιούχων του Ευαγγελισμού, όπου με βάση την κυβερνητική ρύθμιση, το 70% έμεινε εκτός του διαγωνισμού.
Ο βουλευτής του ΚΚΕ ανέφερε ότι η κυβέρνηση προχωράει σε απολύσεις χιλιάδων εργαζομένων γιατί στηρίζει την παράδοση όλων των κερδοφόρων αρμοδιοτήτων στους επιχειρηματικούς ομίλους. «Αν πράγματι θέλετε να μην πάνε στους επιχειρηματικούς ομίλους δεν έχετε παρά να καταργήσετε το νομοθετικό πλαίσιο που το επιτρέπει, εσείς όμως το αφήνετε άθιχτο. Έτσι οι επιχειρηματικοί όμιλοι έχουν προετοιμαστεί εδώ και καιρό να πάρουν αυτό το φιλέτο», είπε, στηλιτεύοντας παράλληλα τη στάση δημάρχων «λαγών» όπως της Θεσσαλονίκης, που ανοίγει το δρόμο στους ιδιώτες.
Ο Χρήστος Κατσώτης κάλεσε τους συμβασιούχους να βγάλουν συμπεράσματα και από τη στάση της ΝΔ που ζητάει να σταματήσουν τις κινητοποιήσεις τους και να δοθεί η αποκομιδή σε ιδιώτες.
«Οι συμβασιούχοι για άλλη μια φορά έφεραν στο προσκήνιο την αναγκαιότητα της σταθερής δουλειάς», υπογράμμισε. Επίσης κάλεσε τους εργαζόμενους στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα να γενικεύσουν αυτό τον αγώνα για σταθερή και μόνιμη δουλειά, ενάντια σε αυτό το καθεστώς ζούγκλας, που έχουν δημιουργήσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Σαφής παραδοχή του υπουργού Εσωτερικών πως παραμένουν «στον αέρα» και μεταξύ ομηρίας και ανεργίας χιλιάδες συμβασιούχοι και με την τροπολογία που κατατέθηκε στη Βουλή στο νομοσχέδιο του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού. Ο Πάνος Σκουρλέτης δήλωσε ότι «δεν δημιούργησα την παραμικρή προσδοκία ότι θα μετατραπούν οι συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου» και πως «κάτι τέτοιο είναι απολύτως ανακριβές».
Ο υπουργός Εσωτερικών παραδέχεται ότι η ρύθμιση δεν καλύπτει το σύνολο των συμβασιούχων, αφού πρόθεση της κυβέρνησης είναι να προκύψουν 2.500 μόνιμες θέσεις εργασίας κατόπιν διαγωνισμού μέσω ΑΣΕΠ, όταν ο αριθμός των συμβασιούχων είναι πολλαπλάσιος. «Ξεκινάμε κατ' αρχάς με 2.500 θέσεις εργασίας που μπορούν να γίνουν πολύ παραπάνω» ισχυρίστηκε στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, μεταφέροντας την ευθύνη στους δήμους που καλούνται να υποβάλουν αιτήματα για θέσεις εργασίας εφόσον όμως διαβεβαιώσουν ότι η σχετική δαπάνη για τη μισθοδοσία θα καλυφθεί από τα δημοτικά τέλη!
Σύμφωνα με νομοτεχνική βελτίωση που κατέθεσε στην τροπολογία ο υπουργός Εσωτερικών, «δεν προσδιορίζεται το όριο ηλικίας στο συγκεκριμένο διαγωνισμό» για τις 2.500 θέσεις εργασίας και μέχρι την ολοκλήρωσή του θα υπάρξουν νέες συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ο Π. Σκουρλέτης απέφυγε να μιλήσει για οριστική λύση του προβλήματος, κάνοντας λόγο για «ρεαλιστική διέξοδο στην κατάσταση που έχει διαμορφωθεί» και επικαλέστηκε «τα προβλήματα σε αυξημένη τουριστική περίοδο» για να σταματήσουν οι κινητοποιήσεις, ενώ κατηγόρησε τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ ότι οι κυβερνήσεις του δημιούργησαν το πρόβλημα.
Από την ΝΔ ο Μάκης Βορίδης κατηγόρησε την κυβέρνηση ότι έκλεινε το μάτι ρουσφετολογικά στους συμβασιούχους με την ανανέωση των συμβάσεων και αναφέρθηκε σε δήλωση του υπουργού Εσωτερικών Πάνου Σκουρλέτη που έλεγε ότι «η απόφαση του ελεγκτικού συνεδρίου θα είναι θετική». Ανέφερε επίσης πως είναι φωτογραφική η μοριοδότηση υπέρ των συμβασιούχων με δύο οκτάμηνα και ζήτησε νομοθετική ρύθμιση έτσι ώστε η τοπική διοίκηση «να αποφασίζει τον τρόπο που θα μαζεύει τα σκουπίδια», δηλαδή να ανοίξει ο δρόμος για την είσοδο ιδιωτικών επιχειρήσεων στην καθαριότητα.

Απειλεί και εκβιάζει τους συμβασιούχους του Δήμου Νέας Ιωνίας ο προσκείμενος στον ΣΥΡΙΖΑ δήμαρχος της πόλης, Ηρακλής Γκότσης. Συγκεκριμένα, μιλώντας νωρίς το πρωί της Τρίτης 27 Ιούνη στους συμβασιούχους που βρίσκονταν συγκεντρωμένοι στο αμαξοστάσιο του δήμου, τους απείλησε ευθέως ότι «θα μας έχετε απέναντι με ό,τι αυτό συνεπάγεται αν σήμερα δεν βγούνε κάποια δρομολόγια απορριμματοφόρων».
«Αν θέλετε να μας έχετε απέναντι, εσείς θα το επιλέξετε», είπε κλιμακώνοντας τον εκβιασμό απέναντι στους συμβασιούχους, ενώ για την απεργία τους είπε ότι «αυτή η μορφή αγώνα είναι πρωτοφανής».

Τα «δόντια» τους απέναντι στο αγώνα των συμβασιούχων και στο δίκαιο αίτημα για μόνιμη και σταθερή εργασία, δείχνουν η κυβέρνηση, η ΝΔ, οι δήμαρχοι, η Δικαιοσύνη, αστικά ΜΜΕ και εργοδοτικές ενώσεις. Και τι δεν χρέωσαν στους απεργούς εργαζόμενους τις τελευταίες μέρες: Κινδυνεύει η δημόσια Υγεία, ο τουρισμός, η χώρα... Η γνωστή τακτική της συκοφάντησης των εργατικών αγώνων και του «κοινωνικού αυτοματισμού» σε πλήρη εξέλιξη, από διαφορετικά «πόστα» και με μοιρασμένους ρόλους. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί το γεγονός ότι χτες, την ώρα που ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης Γ. Μπουτάρης κατηγορούσε τους εργαζόμενους και το ΠΑΜΕ ότι με τις κινητοποιήσεις φέρνουν τους ιδιώτες στα σκουπίδια (!), ο υπουργός Εσωτερικών άφηνε υπονοούμενα ότι όσοι δεν συναινούν με τη «λύση» που σκαρφίστηκε η κυβέρνηση για να ελιχθεί απέναντι στις αντιδράσεις των συμβασιούχων, υπηρετούν το σχέδιο της ιδιωτικοποίησης της διαχείρισης των απορριμμάτων. Πλήρης συντονισμός και κοινή επιχειρηματολογία για να σπάσει η απεργία.
Από κοντά και ο αρχηγός της ΝΔ Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δήλωσε χτες: «Δεν μπορεί να γίνει καμία μονιμοποίηση εκτός του συνταγματικού δικαίου και των δημοσιονομικών δυνατοτήτων. Πρέπει να συναφθούν νέες συμβάσεις ορισμένου χρόνου για την άμεση αντιμετώπιση της σημερινής κατάστασης... Πρέπει να στραφούμε σε εναλλακτικές και πιο οικονομικές μορφές παροχής υπηρεσιών στον τομέα της καθαριότητας. Και αυτό μπορεί να γίνει μέσα από συμπράξεις του Δημοσίου με ιδιωτικούς φορείς...». Ολο το σχέδιο ειπωμένο σε δύο αράδες. Η ΝΔ, που μαζί με τον τότε ΣΥΝ και το ΠΑΣΟΚ ψήφισαν την αναθεώρηση του Συντάγματος το 2001, έρχονται τώρα να το επικαλεστούν ως τροχοπέδη τάχα για τη μονιμοποίηση των χιλιάδων συμβασιούχων και ως αφορμή για να συνεχίζεται το άθλιο καθεστώς των συμβάσεων και να ανοίξει ο δρόμος στους ιδιώτες να μπουν στην κερδοφόρα διαχείριση των σκουπιδιών.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, επιλογή τους είναι η μεγαλύτερη ευελιξία στην αγορά εργασίας, αλλά και η είσοδος των ιδιωτών σε νέα πεδία δράσης, όπως τα σκουπίδια, που θεωρούνται χρυσοφόρα «μπίζνα». Κι αυτή τους την επιλογή, που υπηρετεί την ανάγκη του κεφαλαίου για φτηνότερο και «ευέλικτο» κράτος από τη μια και την ιδιωτικοποίηση της αποκομιδής και διαχείρισης των σκουπιδιών από την άλλη, την προωθούν τόσο σε βάρος των εργαζομένων στους ΟΤΑ, όσο και σε βάρος των χιλιάδων λαϊκών νοικοκυριών στους δήμους, που πληρώνουν ανταποδοτικά για την καθαριότητα και αύριο θα πληρώνουν ακόμα περισσότερα. Γι' αυτό χρειάζεται ο αγώνας των συμβασιούχων να βρει ασπίδα αλληλεγγύης από όλους τους εργαζόμενους και το λαό. Να πέσει στο κενό η προσπάθεια της κυβέρνησης και των δημοτικών αρχών να τους κοροϊδέψουν, να τους σύρουν στο «μια από τα ίδια», να ποινικοποιήσουν και να καταστείλουν τον αγώνα τους, να στρέψουν τους μόνιμους απέναντι στους συμβασιούχους, τους εργαζόμενους και συνολικότερα το λαό απέναντι στους απεργούς.

Μαζί με τις απειλές για ποινικές διώξεις, επιστρατεύσεις απεργών, δημιουργία απεργοσπαστικών μηχανισμών, επανήλθε στη συζήτηση αυτές τις μέρες, μπροστά στην απόλυση χιλιάδων συμβασιούχων στους ΟΤΑ, η γνωστή μυθολογία για την περιβόητη Οδηγία 1999/70/ΕΚ σχετικά με τους συμβασιούχους.
Η ευρω-οδηγία αναφέρει στη «ρήτρα 5» επί λέξει τα εξής: «Για να αποτραπεί η κατάχρηση που μπορεί να προκύψει από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, τα κράτη - μέλη (...) λαμβάνουν ένα ή περισσότερα από τα ακόλουθα μέτρα: (...) β) τη μέγιστη συνολική διάρκεια διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου γ) τον αριθμό των ανανεώσεων τέτοιων συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας».
Δηλαδή, στο όνομα της αποφυγής δήθεν «κατάχρησης» των συμβάσεων ορισμένου χρόνου, δεν ανανεώνονται οι συμβάσεις και απολύονται οι συμβασιούχοι, ώστε να προσλαμβάνονται άλλοι στη θέση τους, να ανακυκλώνεται η ανεργία, να κοπεί κάθε προσδοκία μόνιμης εργασίας. Σε αυτήν την Οδηγία στηρίχθηκε η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, που επικαλείται η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, και έκρινε ότι είναι παράνομες οι ανανεώσεις των συμβάσεων των εργαζομένων στους ΟΤΑ.
***
Ο εμπαιγμός των συμβασιούχων από τον ΣΥΡΙΖΑ έχει την προϊστορία του. Διαχρονικά ο ΣΥΡΙΖΑ (παλιότερα ως ΣΥΝ) με παλιότερες δηλώσεις Τσίπρα, ερωτήσεις του Δ. Παπαδημούλη στην Ευρωβουλή, είχε ανέβει στα κεραμίδια, διαφημίζοντας ότι η ευρωένωση των μονοπωλίων υπερασπίζεται τάχα τα συμφέροντα των συμβασιούχων με την Οδηγία του 1999, ενώ και ο τότε βουλευτής του ΣΥΝ Π. Λαφαζάνης ...απειλούσε ότι θα προσφύγουν στα όργανα της ΕΕ για να εφαρμοστεί η Οδηγία. Κι ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ διαφήμιζε τότε σαν «παράδεισο» την Οδηγία της ΕΕ, «που αρνούνταν όμως να εφαρμόσουν οι ντόπιοι κυβερνώντες», σήμερα ως κυβέρνηση επιστρατεύει αυτήν ακριβώς την Οδηγία για να πετάξει στην ανεργία χιλιάδες συμβασιούχους.
Η δε ΝΔ, επί υπουργίας Παυλόπουλου, ενσωμάτωσε το 2008 στην ελληνική νομοθεσία τη συγκεκριμένη Οδηγία. Στην ουσία, μονιμοποιήθηκε η πρακτική της ανακύκλωσης χιλιάδων συμβασιούχων, της εργασιακής και πολιτικής τους ομηρίας, που συνεχίζει σήμερα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παραλαμβάνοντας από τους προκατόχους τους, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, τη σκυτάλη της ανακύκλωσης της ανεργίας.
Είχε προηγηθεί, το 2001, η αναθεώρηση του Ελληνικού Συντάγματος, που, πατώντας και στη συγκεκριμένη Οδηγία, προέβλεπε ότι «απαγορεύεται η μετατροπή συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου, στο Δημόσιο», δηλαδή τη συνταγματική απαγόρευση της μονιμοποίησης, που είχαν ψηφίσει τότε όλοι μαζί ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ, και την οποία επικαλούνται σήμερα η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά κόμματα, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι, Ενωση Κεντρώων.
***
Βέβαια, το ψέμα έχει κοντά ποδάρια και η αλήθεια έχει λάμψει εδώ και χρόνια. Με Ερώτησή της, η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ είχε αποκαλύψει την οργανωμένη διαστρέβλωση από τους υπερασπιστές του ευρωμονόδρομου: Σε απάντησή της σε Ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΚΚΕ Γ. Τούσσα στα τέλη του 2008, ο τότε αρμόδιος επίτροπος V. Spilda, εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το ξεκαθάριζε χωρίς περιστροφές: «Η Οδηγία 1999/70/ΕΚ (...) δεν προβλέπει τη μετατροπή των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε συμβάσεις αορίστου χρόνου»!
Με βάση αυτήν την ίδια Οδηγία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έδωσε απάντηση και σε νέα Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ πριν λίγες μέρες, με αφορμή τη λήξη των συμβάσεων των αναπληρωτών εκπαιδευτικών, όπου η σημερινή επίτροπος Τίσεν, απάντησε ότι «τα κράτη - μέλη λαμβάνουν μέτρα για να αποτραπεί η κατάχρηση που προκαλείται από τη χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων ή σχέσεων εργασίας ορισμένου χρόνου». Πρόκειται για ομολογία της ανακύκλωσης των συμβασιούχων, της θεώρησης ως παράνομης της ανανέωσης των συμβάσεών τους, προκειμένου να μην έχουν κανένα δικαίωμα και απαίτηση μετά τη λήξη της σύμβασης και την απόλυσή τους.
Να θυμίσουμε, επίσης, ότι σε άλλη Ερώτηση της Ευρωκοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ για τους εργαζόμενους στα «πεντάμηνα», που αναδείκνυε τις απαράδεκτες συνθήκες εργασίας και το δικαίωμά τους σε μόνιμη και σταθερή δουλειά, η ΕΕ είχε απαντήσει κυνικά πως «δεν καθορίζει δικαίωμα σε μόνιμες συμβάσεις». Αλλωστε, με διαφορετικά λόγια, το έχει ομολογήσει και η τελευταία Λευκή Βίβλος της ΕΕ, ότι πλέον ο μέσος εργαζόμενος από τη μια δουλειά για όλο τον εργασιακό του βίο έχει περάσει ήδη στη φάση που «αλλάζει 10 φορές δουλειά στη ζωή του».
Αυτή η «νόρμα» που έχει θέσει η ΕΕ, δεν γίνεται να μην υλοποιηθεί χωρίς συμβάσεις λίγων μηνών, ελαστική εργασία, ανακύκλωση των ανέργων, κινητικότητα. Σε αυτήν, άλλωστε, την κατεύθυνση κινείται και η περιβόητη πρόταση της ΕΕ για τον «Ευρωπαϊκό Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων», που στο όνομα της κατοχύρωσης δικαιωμάτων των εργαζομένων προωθεί την ενίσχυση της αντεργατικής επίθεσης.
***
Αυτές είναι οι «βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ» και το λεγόμενο «ευρωπαϊκό κεκτημένο»: Το να κάνουν «κύκλο» οι άνεργοι ανά 5μηνο, 8μηνο και μετά να πετιούνται στην ανεργία. Ομως, ο χρόνος έχει 12 μήνες και οι εργαζόμενοι ανάγκες που δεν μπορούν να περιμένουν.

Οι εργαζόμενοι έχουν πείρα. Το αίτημα για μόνιμη και σταθερή δουλειά με πλήρη δικαιώματα, καμία απόλυση, μαζικούς μόνιμους διορισμούς για την αντιμετώπιση των λαϊκών αναγκών, αντιστρατεύεται τη στρατηγική του κεφαλαίου για μέγιστη κερδοφορία. Συνδέεται με τις άμεσες σύγχρονες ανάγκες της εργατικής τάξης, που ασφυκτιούν και καταπνίγονται στην εργασιακή γαλέρα που έχουν επιβάλλει οι καπιταλιστές και όλες οι κυβερνήσεις που υπηρετούν τα συμφέροντά τους. Γι' αυτό θα πρέπει να αποτελέσει υπόθεση κάθε εργαζόμενου και συνδικάτου. Να δυναμώσει αποφασιστικά η πάλη των εργαζομένων και του λαού ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, της σημερινής κυβέρνησης και των προηγούμενων, βάζοντας στο στόχαστρο την αιτία που γεννάει το πρόβλημα, το βάρβαρο σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, διεκδικώντας την εξουσία, τα κλειδιά της παραγωγής και της οικονομίας.

Ένας τρόπος πολιτικός και καθαρός υπάρχει: Η κυβέρνηση να μετατρέψει τώρα τις συμβάσεις σε αορίστου χρόνου

Την απόπειρα εμπαιγμού των συμβασιούχων εργαζομένων στους ΟΤΑ από τη συγκυβέρνηση καταγγέλλουν με κοινή δήλωσή τους οι δήμαρχοι Πατρέων Κώστας Πελετίδης, Χαϊδαρίου Μιχάλης Σελέκος, Πετρούπολης Βαγγέλης Σίμος, Καισαριανής Ηλίας Σταμέλος και Ικαρίας Στέλιος Σταμούλος.  
Στην κοινή δήλωση αναφέρουν:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, υπέγραψε μνημόνια που τσακίζουν τα δικαιώματα και τις ανάγκες των εργαζομένων και του λαού. Προσπαθεί να μας πείσει ότι γυρεύει μια θετική διέξοδο για τους χιλιάδες συμβασιούχους και ότι τάχα ζητάει εναγωνίως δρόμο για να μην μπούνε οι εργολάβοι στους δήμους.
Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα από αυτά που διακηρύσσουν υπόγεια και από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τα στελέχη της.
Ας τους ρωτήσουμε λοιπόν εμείς απλά:
Οι 80 περίπου δήμοι, που σήμερα είναι κοντά στο "κόκκινο", πώς άραγε μπορούν να προκηρύξουν θέσεις για πρόσληψη μόνιμων εργαζομένων και μάλιστα σε αριθμό ίσο με τους σημερινούς συμβασιούχους, όταν η κυβέρνηση θέτει ως προϋπόθεση να έχει ο κάθε δήμος τέτοιο ύψος ανταποδοτικών που να καλύπτει σήμερα μέχρι τον καταληκτικό μισθό τους εργαζόμενους που θα προσλάβει; 
Αλήθεια, πού να τα βρουν οι δήμοι μας τούτα τα ποσά, μέσω των ανταποδοτικών τελών, αν δεν χαρατσώσουν τους δημότες τους;
Ποιον κοροϊδεύει η κυβέρνηση και τα στελέχη της; Επειδή εμείς, ως δήμαρχοι, ξέρουμε το εύρος της αλήθειας τους, ας αποδείξουν ότι δεν είναι έτσι.
Ένας τρόπος πολιτικός και καθαρός υπάρχει. Να μετατρέψει τώρα η κυβέρνηση τις προσωρινές συμβάσεις όλων σήμερα των συμβασιούχων σε αορίστου χρόνου. Έτσι μόνο δίνει διέξοδο σε εργαζόμενους και ανάσα σε εκατοντάδες δήμους.
Τέλος, αν πραγματικά η κυβέρνηση θέλει να κλείσει τις πόρτες των δήμων στους εργολάβους, μπορεί να το καταφέρει πολύ απλά, καταργώντας το νομοθετικό πλαίσιο που το επιτρέπει!».

Πρώην αντιπρόσωποι του Εργατικού Κέντρου Φθιώτιδας αυτό που το διέλυσαν από κοινού ΠΑΣΚΕ – ΔΑΚΕ και με την παρουσία και εκπροσώπου της πλειοψηφίας των ίδιων παρατάξεων της ΓΣΕΕ πραγματοποίησαν εκλογικό συνέδριο παρωδία προκειμένου να εκλέξουν μερικούς νόθους αντιπροσώπους.
Δεν μας ξάφνιασαν  τους γνωρίζουμε, όμως τα ψέματα τελείωσαν για ότι έχουν κάνει στο εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα του Νομού σύντομα θα το πληρώσουν, δεν θα γλυτώσουν όσα εργατικά κέντρα και να κάνουν όπως και να τα βαφτίσουν Ε.Κ.Π.Ε.Φ. είναι οι ίδιοι, αυτοί που διέλυσαν του Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας.
Αυτά τα παράσιτα έχουν το θράσος και μιλούν, αυτοί που έφαγαν 320.000 ευρώ από τα σεμινάρια μαϊμού τους αγωνιστές συνδικαλιστές για διασπαστές.
διασπαστές γιατί;
Γιατί δεν έγιναν σαν και εσάς λαμόγια; Που σας έλεγαν να μην διαλύσετε το Εργατικό Κέντρο Φθιώτιδας και να πληρώσουν αυτοί που ευθύνονται δηλαδή η ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αυτοί τα έφαγαν αυτοί πρέπει  να πληρώσουν.

Τέλος τα ψέματα….. ο πόλεμος τώρα άρχισε …..

«Ο λύκος τρίχα αλλάζει, γνώμη δεν αλλάζει» σχολιάζει το ΠΑΜΕ, καταγγέλλοντας ότι η ΓΣΕΕ βρίσκεται «σε αποστολή αγιοποίησης των σφαγέων του Ελληνικού λαού», με αφορμή την ομιλία του προέδρου της ΓΣΕΕ Γ. Παναγόπουλου, στις 30 Μάη στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων, στη συνεδρίαση με θέμα τις μεταρρυθμίσεις στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα.
Όπως επισημαίνει στην ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ, «στην τοποθέτησή της η ΓΣΕΕ, φάνηκε να έχει αναλάβει ειδική αποστολή να ξεπλύνει τις ευθύνες που έχει η ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση στη σφαγή των εργαζομένων, αλλά και ταυτόχρονα να επαναφέρει τα παλιά επιχειρήματα των προπαγανδιστών αυτού του μηχανισμού των πολυεθνικών σε μια νέα προσπάθεια να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους και να τους στοιχίσουν πίσω από την ψευδαίσθηση για μία Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των λαών λέγοντας κατά λέξη "Τα ελληνικά συνδικάτα έχουν ενώσει τη φωνή τους με τα ευρωπαϊκά στον αγώνα προστασίας του κοινωνικού προσώπου της Ευρώπης". Σε αυτή την κατεύθυνση αποσκοπούν οι αναφορές της ΓΣΕΕ ότι "Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το θεματοφύλακα των Ευρωπαϊκών Συνθηκών και του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κοινωνικού οράματος… η ΕΕ (πρέπει να) τοποθετεί τον άνθρωπο στην καρδιά της δράσης της".
Ταυτόχρονα όμως η ΓΣΕΕ ξεκαθαρίζει ποιος είναι ο στόχος διεκδίκησης που θα πρέπει να έχουν οι εργαζόμενοι, δηλαδή σταθερό τραπεζικό σύστημα, αύξηση της κατανάλωσης, άνοδος εξαγωγών και ανάπτυξη (σ.σ. των κερδών). Βασικό ζήτημα που αναδεικνύει είναι η ανάγκη προώθησης των πολιτικών της ΕΕ μέσω του "κοινωνικού διαλόγου", όπου τα Συνδικάτα θα στρώνουν χαλί στη σφαγή των εργαζομένων.
Όλη η τοποθέτηση της ΓΣΕΕ είναι πρόταση για στήριξη της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, και καλλιεργεί την αυταπάτη ότι θα οδηγήσει σε βελτίωση της θέσης των εργαζομένων. "Ξεχνά" όμως η ΓΣΕΕ τους κλάδους, όπως του Τουρισμού, όπου ακριβώς η ανάπτυξή του έχει στηριχτεί στη σφαγή των μισθών και των δικαιωμάτων των εργαζομένων.
Ταυτόχρονα η ΓΣΕΕ στην τοποθέτησή της "ξεχνάει" να πει ότι έχει συνυπογράψει τις μειώσεις μισθών, την περικοπή μιας σειράς δικαιωμάτων των εργαζομένων καθώς και το διαχωρισμό των εργαζομένων σε νέους και παλιούς και έχει αποδεχτεί τις ελαστικές σχέσεις εργασίας που σήμερα καταγγέλλει.
Σε αυτό το πλαίσιο οι αναφορές της σε "Γενικές Απεργίες" και "μάχες χαρακωμάτων" των μελών της αποτελούν πρόκληση καθώς με αυτόν τον τρόπο προσπαθεί να καπηλευτεί τους αγώνες των συνδικάτων και των ομοσπονδιών που η ίδια η ομοσπονδία υπέσκαψε.
Για αυτό εδώ και καιρό οι εργαζόμενοι έχουν γυρίσει την πλάτη στην ηγεσία της ΓΣΕΕ. Το είδαμε και στην πρόσφατη απεργία στις 17 Μάη όπου με δυσκολία συγκέντρωσαν 500 άτομα στην Αθήνα.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένωση του Κεφαλαίου. Είναι τα 2/3 της τρόικας που προώθησε τα μνημόνια και τις αντεργατικές πολιτικές όλων αυτών των χρόνων. Με κατευθύνσεις της ΕΕ σε όλη την Ευρώπη προωθούνται οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, οι ιδιωτικοποιήσεις στην Υγεία, στην Παιδεία, στις Μεταφορές, κ.α. ώστε να στηριχτεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρηματικών ομίλων. Αυτή την πολιτική στήριξαν και όλες οι Ελληνικές Κυβερνήσεις και η ΓΣΕΕ όλα αυτά τα χρόνια.
Οι εργαζόμενοι, τα συνδικάτα της Ελλάδας που βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή του αγώνα ενάντια στις πολιτικές ΕΕ - Κεφαλαίου - Κυβερνήσεων έχουν πείρα για το ρόλο όλων αυτών που προσπαθεί να αγιοποιήσει η ΓΣΕΕ».

Σχεδόν τρεις βδομάδες πολύμορφων κινητοποιήσεων συμπληρώνουν αυτές τις μέρες κλαδικά συνδικάτα στους ΟΤΑ, σωματεία εργαζομένων στους δήμους και Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων διεκδικώντας το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά. Με τις αγωνιστικές πρωτοβουλίες τους, όπως και με την πρόταση νόμου που κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, οι συμβασιούχοι προβάλλουν το αίτημα της μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου σε αορίστου χρόνου, με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Αφορμή των κινητοποιήσεων στάθηκε η απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τους συμβασιούχους, η οποία, σύμφωνα με όσα έχουν ήδη διαρρεύσει για το περιεχόμενό της, κρίνει παράνομη την παράταση των συμβάσεων ορισμένου χρόνου των εργαζομένων στην καθαριότητα των δήμων, καλεί τους επιτρόπους να μην υπογράφουν τα σχετικά εντάλματα πληρωμής και ζητά ουσιαστικά από τους συμβασιούχους να επιστρέψουν τους μισθούς που πήραν από την έναρξη της παράτασης και μετά.
Αντεργατική στρατηγική για φτηνότερο και πιο «ευέλικτο» εργατικό δυναμικό
Η εξέλιξη αυτή δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Είναι μέρος της συνολικότερης αντιλαϊκής πολιτικής των αστικών κυβερνήσεων, της σημερινής και των προκατόχων της, των κεντρικών κατευθύνσεων της στρατηγικής του κεφαλαίου και της ΕΕ, μεταξύ των οποίων είναι το χτύπημα της μόνιμης και σταθερής εργασίας, το πετσόκομμα των εργασιακών δικαιωμάτων, η επέκταση των ελαστικών και «ευέλικτων» μορφών εργασίας. Ολα με στόχο την εξασφάλιση ενός ακόμα πιο φτηνού εργατικού δυναμικού, που θα προσαρμόζεται ακόμα πιο «ευέλικτα» στις εκάστοτε ανάγκες του κεφαλαίου και του αστικού κράτους.
Γι' αυτό και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, παρά τους προπαγανδιστικούς ισχυρισμούς της, είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση: Παγιώνει όλη την αντεργατική νομοθεσία των προηγούμενων κυβερνήσεων και την βαθαίνει ακόμα παραπέρα (βλ. π.χ. τα όσα ψήφισε με το 4ο μνημόνιο για τις ομαδικές απολύσεις, τις Συλλογικές Συμβάσεις, την κυριακάτικη αργία κ.ά.). Η πολιτική που ασκεί, υλοποιώντας τις στρατηγικές κατευθύνσεις του κεφαλαίου και της ΕΕ, αποδυναμώνει υπηρεσίες - όπως καθαριότητα, φύλαξη, σίτιση - συρρικνώνοντας το προσωπικό και υποβαθμίζοντας την υλικοτεχνική υποδομή τους, ανοίγοντας παραπέρα δρόμο στην εμπορευματοποίησή τους. Πρακτικά οδηγεί σε 15.000 απολύσεις στον κλάδο των εργαζομένων στην Τοπική Διοίκηση, καθώς τόσοι είναι, σύμφωνα και με τις δικές της εκτιμήσεις, οι συμβασιούχοι που θα πεταχθούν στο δρόμο με τη λήξη των συμβάσεων.
Ρεσιτάλ εμπαιγμού από κυβέρνηση, ΚΕΔΕ, ΠΟΕ ΟΤΑ
Την ίδια ώρα η κυβέρνηση επιχειρεί και πάλι να κάνει το μαύρο άσπρο. Να δείχνει πως τάχα ενδιαφέρεται για τους συμβασιούχους, την ίδια ώρα που στην πράξη προωθεί βάρβαρες αντεργατικές πολιτικές. Συντηρεί μια συζήτηση για το πώς υποτίθεται θα «αντιμετωπιστεί» το πρόβλημα των συμβασιούχων, όμως, την ίδια στιγμή, επικαλείται το Σύνταγμα για να πει ότι απαγορεύεται η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου. Στην πραγματικότητα, βέβαια, το «απαγορεύεται» τίθεται από την ίδια τη στρατηγική του κεφαλαίου, την ίδια στρατηγική που υπηρέτησαν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και Συνασπισμός το 2001, ψηφίζοντας τη σχετική «απαγόρευση».
Η κυβέρνηση επικαλείται ακόμα την ευρωενωσιακή οδηγία 70/1999, ισχυριζόμενη ότι μπορεί να αντιμετωπίσει, ως ένα βαθμό, το πρόβλημα των συμβασιούχων. Μια αυταπάτη που ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιέργησε συνειδητά για πολλά χρόνια ως αντιπολίτευση και τώρα ως κυβέρνηση, φιλοτεχνώντας ένα δήθεν φιλολαϊκό προφίλ για την ΕΕ, κρύβοντας ότι ο καπιταλισμός όχι μόνο δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις που απαντούν στις ανάγκες της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων, αλλά αντικειμενικά επιδεινώνει τη θέση τους σε όφελος των μονοπωλίων. Οι εξελίξεις και τα όσα βιώνουν οι συμβασιούχοι επιβεβαιώνουν στην πράξη ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα θετικό από τις επικλήσεις των οδηγιών και των κατευθύνσεων της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας.
Τεράστια ευθύνη έχει και η πλειοψηφία της ΚΕΔΕ, η πλειοψηφία των δημάρχων, τμήμα της οποίας μάλιστα επιχαίρει ανοιχτά για την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου. Δήμαρχοί της πρωταγωνίστησαν στη μη εφαρμογή ακόμα και αυτού του κουτσουρεμένου νόμου για παράταση των συμβάσεων μέχρι τα τέλη του 2017. Με δηλώσεις της ηγεσίας της ΝΔ επιχειρήθηκε συστηματικά να στραφεί το ένα τμήμα της εργατικής τάξης απέναντι στο άλλο, να τεθούν οι δήθεν «βολεμένοι συμβασιούχοι» στην καθαριότητα απέναντι στους ανέργους και τους εργαζόμενους στον ιδιωτικό τομέα. Οι περισσότεροι δήμαρχοι, όσο και αν τώρα υποκριτικά ορισμένοι από αυτούς κάνουν κριτική και προωθούν ψηφίσματα χωρίς αντίκρισμα, υλοποιούν μέχρι κεραίας το αντεργατικό οπλοστάσιο των προηγούμενων κυβερνήσεων αλλά και της σημερινής. Αντί να διεκδικήσουν μόνιμο προσωπικό με πλήρη δικαιώματα, όπως κάνουν με επανειλημμένες παρεμβάσεις τους οι κομμουνιστές δήμαρχοι, θέλουν φτηνούς και «ευέλικτους» εργαζόμενους με προσωρινή απασχόληση.
Ο έτερος σύμμαχος της κυβέρνησης, συνολικά αυτής της πολιτικής, είναι οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού, που έχουν και την πλειοψηφία στην Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΑ (ΠΟΕ ΟΤΑ). Εδώ και χρόνια στην Ομοσπονδία και σε όποια σωματεία έχουν την πλειοψηφία δεν εγγράφουν μέλη τους συμβασιούχους, διασπώντας στην πράξη τους εργαζόμενους. Χαρακτηριστικό είναι ότι η συνδικαλιστική πλειοψηφία στην ΠΟΕ ΟΤΑ αρνήθηκε να εγγράψει στη δύναμη της Ομοσπονδίας το Σωματείο Εργαζομένων Νομού Σερρών επειδή στο καταστατικό του δεν φαίνεται καθαρά ότι απαγορεύεται να ψηφίζουν οι συμβασιούχοι!
Την πρώτη βδομάδα των κινητοποιήσεων, στα μέσα Μάη, οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού όχι μόνο αρνήθηκαν να μπουν στη μάχη αλλά έκαναν ό,τι μπορούσαν για να την υπονομεύσουν, όπως έκαναν και στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη. Κήρυξαν 48ωρη... «θεματική» απεργία, για το θέμα των παιδικών σταθμών την πρώτη μέρα και για τα ΒΑΕ και τους συμβασιούχους τη δεύτερη μέρα, διαιρώντας ουσιαστικά τους εργαζόμενους, συγκαλύπτοντας την κοινή αιτία των προβλημάτων τους. Το ίδιο το αίτημα που προβάλλουν για τους συμβασιούχους δεν είναι η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, αλλά μόνο η εφαρμογή της παράτασης έως το τέλος του 2017, στηρίζοντας έτσι στο ακέραιο την κυβερνητική πολιτική.
Χαρακτηριστική είναι και η στάση της ΠΟΕ ΟΤΑ τη δεύτερη μέρα της 48ωρης απεργίας, όταν μετά τη συνάντηση με τον υπουργό Εσωτερικών, προσπάθησε να καλλιεργήσει τον εφησυχασμό στους συμβασιούχους λέγοντας ότι η κυβέρνηση δέχτηκε να κάνει νομοθετική ρύθμιση, χωρίς όμως να διευκρινίσει το περιεχόμενό της!
Μονόδρομος η ανάπτυξη ταξικών αγώνων
Το οργανωμένο ταξικό κίνημα δεν αιφνιδιάστηκε από αυτές τις εξελίξεις. Εδώ και χρόνια πρωτοστατεί στην οργάνωση όλων των εργαζομένων στα σωματεία, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας, και έχει έρθει σε σφοδρές συγκρούσεις με την πλειοψηφία της ΠΟΕ ΟΤΑ για το θέμα αυτό. Ταυτόχρονα, έχει αναδείξει ότι το δικαίωμα στη μόνιμη και σταθερή δουλειά είναι κατεξοχήν πολιτικό πρόβλημα και ως τέτοιο απαιτεί την οργάνωση και ανάπτυξη σκληρών ταξικών αγώνων.
Σε αυτήν την κατεύθυνση οι ταξικές δυνάμεις συνέβαλαν αποφασιστικά στους αγώνες των συμβασιούχων όλο το προηγούμενο διάστημα, ενώ με το που διέρρευσαν οι πληροφορίες για την απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ταξικά κλαδικά συνδικάτα και σωματεία δήμων μπήκαν μπροστά για την κλιμάκωση της πάλης, κάλεσαν τους συμβασιούχους να μη δείξουν καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στην πλειοψηφία των δημάρχων και της ΠΟΕ ΟΤΑ.
Στη Θεσσαλονίκη, στις 13/5, συμβασιούχοι των δήμων της Θεσσαλονίκης, του Κιλκίς και της Αμφίπολης Σερρών πραγματοποίησαν μαζική απεργιακή συγκέντρωση με μπροστάρη το κλαδικό Σωματείο Εργαζομένων στους ΟΤΑ και τις Δημοτικές Επιχειρήσεις ν. Θεσσαλονίκης. Στις 16/5 πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Πάτρα, Λάρισα κ.α. Συνέχεια δόθηκε με τη συμμετοχή στην πανελλαδική πανεργατική απεργία στις 17 Μάη, ενώ στις 18 Μάη, παρά τη διαρκή και έντονη βροχή, έγινε νέα μαζική συγκέντρωση στην Αθήνα από κλαδικά συνδικάτα, σωματεία δήμων και συμβασιούχους από πολλές περιοχές της χώρας. Οι ταξικές δυνάμεις συμμετείχαν με δικά τους μπλοκ στη 48ωρη απεργία του κλάδου και ενέτειναν τη μάχη για την καλύτερη οργάνωση του αγώνα τους.
Σε αυτήν ακριβώς την κατεύθυνση καταγράφονται ήδη σημαντικά βήματα. Περίπου πριν από μια βδομάδα, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής και οι Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων Αμαρουσίου, Ωρωπού και δήμων Πειραιά πραγματοποίησαν σύσκεψη, από όπου προέκυψε η δημιουργία Παναττικής Επιτροπής Αγώνα Συμβασιούχων, με τη συμμετοχή συμβασιούχων σχεδόν από κάθε δήμο του Λεκανοπεδίου, ενώ μπήκε ο στόχος να δημιουργηθούν Επιτροπές Αγώνα σε κάθε δήμο.
Λίγες μέρες μετά, την περασμένη Τρίτη, 25 Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων κατέθεσαν σε όλα τα κόμματα της Βουλής, πλην της ναζιστικής Χρυσής Αυγής, πρόταση νόμου, με την οποία απαιτούν νομοθετική ρύθμιση για τη μετατροπή όλων των συμβάσεων από ορισμένου σε αορίστου χρόνου, για όλους τους συμβασιούχους, σε όλες τις υπηρεσίες των δήμων, χωρίς όρους και προϋποθέσεις.
Η μάχη δεν σταματά εδώ. Ηδη έχει ληφθεί απόφαση πως με τη δημοσιοποίηση της απόφασης του Ελεγκτικού Συνεδρίου θα κλείσουν όλα τα γκαράζ και θα προκηρυχθεί 24ωρη απεργία, από πρωτοβάθμια και κλαδικά σωματεία όλης της Ελλάδας. Μέχρι τότε οι Επιτροπές Αγώνα Συμβασιούχων με εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς θα δώσουν τη μάχη για την ενημέρωση και την καλύτερη οργάνωση των εργαζομένων.

Οπως επανειλημμένα έχει τονιστεί στις μέχρι σήμερα κινητοποιήσεις από τα συνδικάτα και τους συμβασιούχους, ο αγώνας αυτός δεν είναι εύκολος. Η διεκδίκηση και η υπεράσπιση των συμφερόντων τους περνούν μέσα από την ανάπτυξη ταξικών αγώνων και την κοινή δράση με τους άλλους εργαζόμενους, ενάντια στο σύνολο των αντεργατικών - αντιλαϊκών πολιτικών, με αιτήματα που αναδεικνύουν τις σύγχρονες ανάγκες τους, όπως η μόνιμη και σταθερή εργασία, η ζωή με δικαιώματα και αξιοπρέπεια.

Η διαπίστωση του ΣΕΒ την επομένη της ετήσιας Γενικής του Συνέλευσης την περασμένη Τετάρτη, ήταν παραπάνω από ενδεικτική: «Η παραβολή των ομιλιών» του προέδρου του ΣΕΒ, Θ. Φέσσα, του πρωθυπουργού Αλ. Τσίπρα και του αντιπροέδρου της ΝΔ, Κ. Χατζηδάκη - σημείωνε στο δελτίο του - «καταδεικνύει ότι η εξεύρεση κοινών τόπων για μια πιο φιλοαναπτυξιακή και πραγματικά μεταρρυθμιστική πολιτική είναι πέρα από αναγκαία και εφικτή».
Οι ομιλίες της προηγούμενης, εξάλλου, έδειξαν για μια ακόμα φορά ότι οι επιμέρους διαφορές και προτεραιότητες κάθε άλλο παρά αναιρούν την κοινή προσπάθεια, για την υλοποίηση του «εθνικού στόχου» της ανάκαμψης του κεφαλαίου, που για το λαό σημαίνει διαρκή αντιλαϊκά μέτρα και ένταση της εκμετάλλευσης.
«Καθαρή λύση» ό,τι συμφέρει το κεφάλαιο
Χαρακτηριστικά είναι τα όσα ειπώθηκαν για το ζήτημα της διαχείρισης του χρέους, που δημιούργησαν οι καπιταλιστές και το κράτος τους και σήμερα η διαχείρισή του - με το φόρτωμα των όποιων ευκολιών πληρωμής στις πλάτες του λαού - αποκτά μεγάλη σημασία, ώστε το αστικό κράτος να μπορεί να στηρίξει χωρίς τους δημοσιονομικούς περιορισμούς προηγούμενων χρόνων την καπιταλιστική κερδοφορία και την πρόσβαση του κεφαλαίου σε φτηνό χρήμα.
«Αναζητούμε μια συνολική συμφωνία, μια καθαρή λύση για το ζήτημα του χρέους», είπε ο πρωθυπουργός. Επιβεβαιώνοντας ότι αυτή αφορά αποκλειστικά τα συμφέροντα του κεφαλαίου, έσπευσε να διευκρινίσει ότι «καθαρή... είναι εκείνη η λύση που δεν θα δημιουργεί ή θα επιτείνει την ανασφάλεια στους επενδυτές» και «θα ανοίγει τον δρόμο για την έξοδο στις αγορές χρήματος», που «θα επιφέρει μια σειρά από θετικές συνέπειες όπως η μείωση των επιτοκίων δανεισμού, η ενίσχυση της πιστοληπτικής ικανότητας της χώρας και η ανάκτηση της ζωτικότητας του τραπεζικού συστήματος στη χρηματοδότηση της οικονομίας».
Η πρόσβαση, δηλαδή, του κεφαλαίου σε «ζεστό» χρήμα ως βασικός παράγοντας για τη θωράκιση της «ανταγωνιστικότητάς» του: «Γιατί αλήθεια, για ποια ανταγωνιστικότητα να μιλάμε, όταν οι ελληνικές επιχειρήσεις ξεκινούν πίσω από τη γραμμή εκκίνησης σε σχέση με τις ομοειδείς τους ευρωπαϊκές ως προς τα επιτόκια;», ήταν η χαρακτηριστική αποστροφή του.
Τι είπαν οι βιομήχανοι; Οτι καλώς η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ διαπραγματεύεται για λογαριασμό τους και πάνω στην πλάτη του λαού «ευκολίες πληρωμής» για το χρέος, αλλά ότι αυτό δεν αρκεί: Το ζήτημα της ανάκαμψης περιλαμβάνει, με δεδομένη τη «δημοσιονομική προσαρμογή» - το τσάκισμα δηλαδή των εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων που προηγήθηκε - επιπλέον μέτρα θωράκισης της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Ο πρόεδρος του ΣΕΒ σημείωσε σχετικά: «Εχουμε εγκλωβιστεί σε μια μονοδιάστατη προσέγγιση, που βάζει τα πλεονάσματα και το δημόσιο χρέος μπροστά από το πραγματικό ζητούμενο, που είναι η οικονομική ανάπτυξη (...) Ναι, η δημοσιονομική πειθαρχία και η διευθέτηση του χρέους είναι απαραίτητες. Δεν μπορεί όμως να είναι η μοναδική υπόσχεση (...) Ας παρουσιάσουμε το δικό μας πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων και ας το εφαρμόσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά. Ετσι θα περάσουμε από την αναγκαστική νομοθέτηση των μέτρων στην υιοθέτηση των μεταρρυθμίσεων. Αντί να έχουμε επόπτες, θα γίνουμε ιδιοκτήτες».
Ως «ηχώ» τον παραπάνω, ο αντιπρόεδρος της ΝΔ έκανε κριτική στην κυβέρνηση σημειώνοντας πως «κανείς δεν αντιλέγει, φυσικά, ότι το χρέος είναι σημαντικό», αλλά η κυβέρνηση «έχει βάλει και πάλι όλα τα αυγά της στο καλάθι του χρέους» και μάλιστα για μια «μεσοβέζικη λύση, με την οποία κυβέρνηση και δανειστές θα κλωτσήσουν το τενεκεδάκι παρακάτω. Καταδικάζοντας παράλληλα τη χώρα σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλές δεκαετίες», που κατά τ' άλλα θα μπορούσαν να κατευθυνθούν απευθείας στο κεφάλαιο, και θυμίζοντας ότι τα σημερινά μέτρα διευθέτησης αποτελούν «συνέχεια προηγούμενων βημάτων». Στο διά ταύτα, ο Κ. Χατζηδάκης σημείωσε πως «το χρέος δεν είναι ο πιο καθοριστικός παράγοντας», αλλά ότι «βασικός στόχος είναι η συνολική αποκατάσταση της εμπιστοσύνης».
Η «βάση» της καπιταλιστικής ανάκαμψης...
Η περιβόητη «εμπιστοσύνη» των επενδυτών αφορά νέα μέτρα στήριξης της καπιταλιστικής κερδοφορίας, αλλά και άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας, επιπρόσθετα σε όσα έγιναν τα τελευταία 8 χρόνια και έβαλαν, όπως ειπώθηκε, τις «βάσεις» για το στόχο της καπιταλιστικής ανάκαμψης και το «νέο παραγωγικό μοντέλο» για το οποίο μιλάει η κυβέρνηση.
Σχετικά με αυτό, στην παρέμβασή του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, αναγνωρίζοντας στην παρούσα αλλά και στις προηγούμενες κυβερνήσεις τις προσπάθειες που κατέβαλαν ώστε τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης να φορτωθούν στο λαό και να εξασφαλιστούν μια σειρά «προϋποθέσεις» για ένα νέο γύρο καπιταλιστικής ανάκαμψης, με βασικότερη βέβαια το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης και το συνεχή εμπλουτισμό του αντεργατικού οπλοστασίου που έχουν στα χέρια τους, σημείωσε:
«Εχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου που σταδιακά εκσυγχρονίζουν την ελληνική οικονομία και την κάνουν πιο ανταγωνιστική. Καταρχήν τα δημοσιονομικά ελλείμματα καθώς και τα ελλείμματα του ισοζυγίου πληρωμών έχουν μηδενιστεί. Εχουν επίσης υλοποιηθεί τα δύο τελευταία χρόνια σημαντικές μεταρρυθμίσεις όπως: (...) η ολοκλήρωση σημαντικών ιδιωτικοποιήσεων, η νομοθεσία για τα κόκκινα δάνεια, ο εξορθολογισμός των ειδικών φόρων στην Ενέργεια, η διατήρηση των μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας...».
«Η δημοσιονομική εξυγίανση που πετύχαμε, έβαλε σε σταθερές βάσεις τα οικονομικά του κράτους, εξορθολογίζοντας τις δαπάνες και ομαλοποιώντας την πορεία των εσόδων», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός περιγράφοντας τη λεηλασία σε Υγεία, Παιδεία, Πρόνοια, Ασφάλιση κ.ο.κ., που μαζί με τη φορολεηλασία «φέρνουν έσοδα στο κράτος και δημιουργούν τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο για την επίσης αναγκαία ελάφρυνση των επιχειρήσεων...».
Το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων
Αρκούν όλα αυτά για την «απογείωση» της καπιταλιστικής κερδοφορίας;
«Υπάρχουν πολλά ακόμη εμπόδια - είπε ο Θ. Φέσσας - που πρέπει να ξεπεραστούν, με σημαντικότερο την προβληματική λειτουργία του τραπεζικού συστήματος. Δεν νοείται ανάπτυξη της οικονομίας με υψηλά επιτόκια δανεισμού, capital controls και κόκκινα δάνεια που υπερβαίνουν τα 100 δισ. ευρώ».
Ποια είναι η ουσία; Οτι στο «κατώφλι» της καπιταλιστικής ανάπτυξης, το ζήτημα των «κόκκινων» δανείων, που αφορά την κατά το δυνατόν ελεγχόμενη απαξίωση «μη ανταγωνιστικών» κεφαλαίων, το νέο ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής «πίτας», αλλά και το ξεκαθάρισμα του πεδίου από χιλιάδες αυτοαπασχολούμενους και ΕΒΕ, ουσιαστικά η διευκόλυνση της συγκέντρωσης σε μια σειρά κλάδους, αποτελούν εκ των ων ουκ άνευ.
Αλλωστε, όπως σημείωσε ο Αλ. Τσίπρας αναφερόμενος στις σχετικές πρωτοβουλίες για τα «κόκκινα» δάνεια και τις «ρυθμίσεις» χρεών σε ασφαλιστικά ταμεία που παίρνει η κυβέρνηση: «Στόχος μας είναι η δημιουργία και λειτουργία ενός μηχανισμού αναδιάρθρωσης (...) Με αυτόν τον τρόπο θα επιταχυνθεί η επίλυση των χρεών και θα διαχωριστούν, σε εύλογο χρονικό διάστημα, οι βιώσιμες από τις λεγόμενες νεκρές επιχειρήσεις».
Τι λέει η ΝΔ; Οτι η δραστική αντιμετώπιση του ζητήματος των «κόκκινων» δανείων αποτελεί πρώτη προϋπόθεση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, αλλά ότι «η κυβέρνηση έφερε δυστυχώς πρόσφατα έναν γραφειοκρατικό νόμο (...) που μπορεί να προκαλέσει εσφαλμένες προσδοκίες, αλλά και "μποτιλιάρισμα" στην ίδια του την εφαρμογή (...) με ενδεχόμενο να προκληθεί ζημιά τόσο στις τράπεζες όσο και στις επιχειρήσεις». Οτι η δική τους «ολοκληρωμένη πρόταση» προβλέπει «περιορισμό της διαδικασίας της πτώχευσης από τα 10 στα 2 χρόνια», γρηγορότερες δηλαδή διαδικασίες κ.ο.κ.
Δουλεύοντας για την «επόμενη μέρα» του κεφαλαίου...
Η ίδια «δημιουργική συζήτηση» έγινε και για όλα τα υπόλοιπα ζητούμενα του κεφαλαίου για τη διαμόρφωση του «ευνοϊκού περιβάλλοντος» της καπιταλιστικής κερδοφορίας. Επιβεβαιώνοντας ότι παρά τα «παχιά» λόγια περί «νέων παραγωγικών μοντέλων», βασισμένων στην «εξωστρέφεια», την «καινοτομία» και πάει λέγοντας, η βάση για την ανάκαμψη της καπιταλιστικής κερδοφορίας δεν μπορεί να είναι άλλη από την ένταση της εκμετάλλευσης αλλά και τα προνόμια χωρίς τέλος στο κεφάλαιο.
Αξίζει να καταγραφούν τα όσα θύμισε ο πρωθυπουργός ότι έχει κάνει για τη στήριξη αυτή, απαντώντας ουσιαστικά και στα αιτήματα - κριτική που κάνει ο ΣΕΒ και επανέλαβε στη ΓΣ ο πρόεδρός του, που σημείωσε ότι παρά τα όσα έχουν γίνει, «σοβαρά εμπόδια είναι η κλειστή αγορά ηλεκτρικής ενέργειας, η καθυστέρηση στην απονομή της δικαιοσύνης, τα προσκόμματα στην υλοποίηση επενδύσεων, η τάση επέκτασης του κράτους, η διατήρηση προβληματικών δημοσίων επιχειρήσεων κ.ά. (...) Ταυτίζουμε τις μεταρρυθμίσεις με αύξηση φόρων και εισφορών (...) Οχι με πολιτικές που οδηγούν στην ανάπτυξη της οικονομίας, απελευθερώνουν αγορές προϊόντων και υπηρεσιών (...) Που επιτρέπουν τη μείωση της άμεσης και έμμεσης φορολογίας, του δυσβάσταχτου κόστους ασφαλιστικών εισφορών».
Θυμίζοντας ό,τι έχει γίνει και τι σχεδιάζεται σχετικά με αυτά, ο Αλ. Τσίπρας αναφέρθηκε:
  • Στο «ζεστό» χρήμα που εξασφαλίζει στο κεφάλαιο με την αξιοποίηση του ΕΣΠΑ, το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων και νέα χρηματοδοτικά εργαλεία.
  • Στις νέες φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, με το φορολογικό συντελεστή για τις επιχειρήσεις να μειώνεται από 29% στο 26%.
  • Στο νέο αναπτυξιακό νόμο, «ένα πολύπλευρο εργαλείο που συντονίζει τα επενδυτικά κίνητρα με κλαδικές πολιτικές και προτεραιότητες», προσανατολίζει δηλαδή στους κλάδους που ιεραρχεί το κεφάλαιο, αλλά και ανοίγει νέα πεδία καπιταλιστικής κερδοφορίας.
  • Στις αλλαγές «στο θεσμικό πεδίο», όπως το νέο πλαίσιο για την αδειοδότηση επιχειρήσεων που «επιταχύνει την υλοποίηση των επιχειρηματικών σχεδίων».
  • Στις σημαντικές αλλαγές που έγιναν «στο πάγιο αίτημα των βιομηχανιών για την ακριβή Ενέργεια, που επηρεάζει αρνητικά την ανταγωνιστικότητα», με μέτρα στήριξης όπως την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στο φυσικό αέριο για βιομηχανική παραγωγή, την επέκταση της «διακοψιμότητας» για 3 ακόμα έτη, τη διάθεση 100 εκατομμυρίων για την ενεργειακή αναβάθμιση ενεργοβόρων βιομηχανιών κάθε χρόνο, το «νέο μοντέλο οργάνωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας» κ.ο.κ.
  • Στο «μακρόπνοο πρόγραμμα υποδομών», «σημαντικών υποδομών με διεθνή σημασία στα δίκτυα και τις μεταφορές», για την «αξιοποίηση της γεωγραφικής θέσης» προς όφελος του κεφαλαίου και του στόχου του για μετατροπή της χώρας σε «πύλη εισόδου στην ΕΕ» Ενέργειας και εμπορευμάτων.
«Εθνικός στόχος» κάθε επένδυση των καπιταλιστών...
Αυτά τα προκλητικά προνόμια, μαζί με το τσάκισμα της τιμής της εργατικής δύναμης αλλά και την αξιοποίηση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας, είναι που αποτελούν το «ατού» για την προσέλκυση κεφαλαίων στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, τον βασικό δηλαδή στόχο, μιας που όπως σημείωσε ξανά στη ΓΣ ο πρόεδρος του ΣΕΒ: «Οι δημόσιες επενδύσεις έχουν περιοριστεί δραστικά. Δύσκολα θα επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα (...) Είναι ο εγχώριος ιδιωτικός τομέας που κυρίως επενδύει. (...) Δυστυχώς οι επενδύσεις αυτές δεν επαρκούν. (...) Χρειαζόμαστε άμεσα μια μεγάλη διεθνή επενδυτική κινητοποίηση».

Σε αυτούς τους στόχους του κεφαλαίου, που για το λαό θα σημάνουν περαιτέρω ξήλωμα εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων, ένταση της εκμετάλλευσης, γενίκευση της ελαστικής εργασίας, επίθεση χωρίς τέλος σε Υγεία - Πρόνοια, φορολεηλασία για να βγαίνουν τα πλεονάσματα που θα πηγαίνουν στην ενίσχυση των επιχειρηματικών ομίλων, αλλά και ενεργότερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς στην περιοχή, το κεφάλαιο απαιτεί υποταγή και στράτευση, με τον πρόεδρο του ΣΕΒ να απαιτεί: «Κάθε αξιόλογη επένδυση είναι εθνικός στόχος». Αυτούς τους στόχους παρουσίασε προκλητικά ως «πλατιά κοινωνική απαίτηση» ο πρωθυπουργός, αυτή τη μάχη ζήτησε ο αντιπρόεδρος της ΝΔ «να τη δώσουμε όλοι μαζί ενωμένοι». Η εργατική τάξη και ο λαός δεν πρέπει να δεχτούν να θυσιάζονται εσαεί για τους «εθνικούς στόχους» των εκμεταλλευτών τους.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget