2017

Με εντατικούς ρυθμούς «τρέχουν» οι διεργασίες γύρω από το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης», με τις τελευταίες «εκκρεμότητες» πλέον να αφορούν την πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ, αλλά και ζητήματα που σχετίζονται με τη διαχείριση των «κόκκινων» επιχειρηματικών δανείων και των πλειστηριασμών, για τα οποία και αναμένονται νέες παρεμβάσεις σε όφελος των εγχώριων τραπεζικών ομίλων. Την ίδια ώρα, στην τελική ευθεία βρίσκονται οι διαδικασίες για την κατάρτιση των μεγεθών του κρατικού προϋπολογισμού για το 2018, που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή στις 21 Νοέμβρη. Μάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, ανοιχτό παραμένει το ζήτημα του εντοπισμού και της κάλυψης του λεγόμενου «δημοσιονομικού κενού» για το 2018, που φαίνεται να μετατίθεται για το Α' τρίμηνο του 2018 (ουσιαστικά στο πλαίσιο της επόμενης «αξιολόγησης»), σε μια εξέλιξη που έρχεται να διευκολύνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων που προβλέπονται για αυτήν τη φάση.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ήδη υπάρχει συμφωνία σε ό,τι αφορά τα νέα εμπόδια που προβλέπονται για την προκήρυξη εργατικών απεργιών, και μάλιστα με «συνοπτικές διαδικασίες», ενώ τα παζάρια συνεχίζονται σχετικά με τον τρόπο διανομής των «υπερ-πλεονασμάτων», με κεντρική κατεύθυνση την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεων του κράτους προς ιδιώτες, τη δημιουργία «κεφαλαιακού αποθέματος», προκειμένου στη συνέχεια να στηριχτεί η έξοδος για νέα κρατικά δάνεια στις διεθνείς χρηματαγορές, αλλά και σε λεγόμενες «στοχευμένες» κοινωνικές παρεμβάσεις, ως αποτέλεσμα βέβαια των γενικευμένων περικοπών στην γκάμα των κρατικών κονδυλίων που αφορούν στις κοινωνικές ανάγκες και της εντεινόμενης φοροληστείας απέναντι στο λαό.

Επόμενο «πιάτο» τα προνοιακά επιδόματα

Σε κάθε περίπτωση, ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2018 έρχεται να ενσωματώσει, μέχρι κεραίας, το αντιλαϊκό «απόθεμα» με τα μέτρα ολόκληρης της μνημονιακής περιόδου και των συμφωνιών, αλλά και να τα διευρύνει, τόσο με αυτά που έχουν ψηφιστεί για να εφαρμοστούν από τη νέα χρονιά, όσο και με αυτά που ήδη έχουν συμφωνηθεί με το κουαρτέτο και που θα εξειδικευτούν στο πλαίσιο των διεργασιών για το κλείσιμο της 3ης «αξιολόγησης». Επιπλέον, κεντρικό γνώρισμα για την επόμενη φάση της αντιλαϊκής κλιμάκωσης αποτελεί το γεγονός ότι ο νέος προϋπολογισμός εντάσσεται στο Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2018 - 2021, όπου περιλαμβάνονται παρεμβάσεις, όπως η περαιτέρω κατακρεούργηση των ήδη καταβαλλόμενων συντάξεων (από το 2019) και του αφορολόγητου ορίου (από το 2020), ή και ακόμη νωρίτερα, σε περίπτωση που δεν εκπληρωθούν οι στόχοι τους για τα ματωμένα πλεονάσματα.

Μεταξύ άλλων, προβλέπεται νέα καρατόμηση στην κατηγορία «κοινωνικές παροχές» (συντάξεις, ΕΚΑΣ, «κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης» κ.ά.), που καταβάλλονται από τον κρατικό προϋπολογισμό, καθώς και από τα ασφαλιστικά ταμεία («ενοποιημένο αποτέλεσμα γενικής κυβέρνησης»), φτάνοντας στα 38,1 δισ. ευρώ, από 39 δισ. φέτος, με μείωση ύψους 900 εκατ. ευρώ!

Χαρακτηριστική είναι και η περίπτωση του ΕΚΑΣ των χαμηλοσυνταξιούχων. Για το 2018 προβλέπεται ποσό μόλις 80 εκατ. ευρώ (από 320 εκατ. φέτος), δηλαδή θα κατακρεουργηθεί κατά 240 εκατ., με φόντο την οριστική κατάργησή του μέχρι το τέλος του 2019. Να σημειωθεί ότι το ΕΚΑΣ για το 2015, όταν ξεκίνησε η εφαρμογή του 3ου μνημονίου, βρισκόταν στο επίπεδο των 921 εκατ., που βέβαια έχει «εξαϋλωθεί» στο πλαίσιο της... δίκαιης ανάπτυξης.

Βαρέλι χωρίς πάτο

Επιπλέον, σύμφωνα με πληροφορίες, οι υπάρχουσες εκτιμήσεις αναφορικά με το δημοσιονομικό κενό του 2018 - όπως αυτό προκύπτει με βάση την επίτευξη του στόχου για διπλασιασμό των πρωτογενών πλεονασμάτων στο 3,5% του ΑΕΠ - κάνουν λόγο σήμερα για 0,4% του ΑΕΠ ή περισσότερα από 700 εκατ. ευρώ, κάτι που μεταφράζεται και σε επόμενο συμπληρωματικό πακέτο αντιλαϊκών μέτρων, που θα συζητηθεί με τους «θεσμούς» σε επόμενη φάση και με βάση τα οριστικά στοιχεία σχετικά με την απόδοση των αντιλαϊκών μέτρων στο φετινό κρατικό προϋπολογισμό.

Με βάση και τα παραπάνω, και ενώ ακόμη δεν έχουν «καθαρογραφεί» τα υποτιθέμενα «οριστικά» δημοσιονομικά μεγέθη της επόμενης χρονιάς, στο αντιλαϊκό τραπέζι βρίσκεται υπό εξέταση και το ζήτημα της κατάθεσης συμπληρωματικού προϋπολογισμού...

Τα «βαρίδια» των «κόκκινων» δανείων

Ταυτόχρονα, σύμφωνα με πληροφορίες, προωθούνται και νέες «μεταρρυθμίσεις» στον «Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας», σε συνέχεια, βέβαια, αυτών που πέρασε η σημερινή κυβέρνηση στο πλαίσιο του 3ου μνημονίου.

Σε αυτό το πλαίσιο, συζητούνται οι νέες διατάξεις στήριξης των τραπεζών κατά τη διαδικασία των πλειστηριασμών, αναβαθμίζοντας ακόμη περισσότερο τη θέση τους έναντι άλλων, όπως οι εισφορές προς τα ασφαλιστικά ταμεία, οι οφειλές προς εργαζόμενους κ.ά.

Μάλιστα, σε ειδικές κατηγορίες επιχειρηματικών δανείων, με υποθήκες επί της ακίνητης περιουσίας, οι τράπεζες θα έχουν τη δυνατότητα να «βάζουν στο χέρι» μέχρι και το 100% (από 65% σήμερα) της αξίας που θα προκύπτει από τους πλειστηριασμούς.

Παράλληλα, θέμα χρόνου (πιθανόν και μέσα στο Νοέμβρη) αποτελεί και το ζήτημα της έναρξης των ηλεκτρονικών πλειστηριασμών, συμπεριλαμβανομένων βέβαια και στεγαστικών δανείων. Σε ό,τι αφορά τα «κόκκινα» επιχειρηματικά δάνεια, έμφαση, σε αυτήν τη φάση, αναμένεται να δοθεί και στα χρέη ξενοδοχειακών μονάδων, σε μια εξέλιξη που δείχνει να «κουμπώνει» με τις προωθούμενες διατάξεις σχετικά με τις αλλαγές στον «Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας» και με το «πάνω χέρι» που αποκτούν οι τράπεζες στη διαδικασία των πλειστηριασμών, σε βάρος των εργαζομένων, των ασφαλιστικών ταμείων, καθώς και των φορολογικών οφειλών.

Χαρακτηριστικό των διεργασιών και της επιχειρηματικής διαπάλης με άξονα τα «κόκκινα» δάνεια αποτελεί και το γεγονός ότι το τελευταίο διάστημα άλλοι «επενδυτές» δείχνουν ενδιαφέρον για ξενοδοχειακές μονάδες αλλά και για τη διαχείριση ακίνητης περιουσίας μεγάλης αξίας (real estate).

Eπίσης, σύμφωνα με τις υπάρχουσες διατάξεις, από την 1η Γενάρη 2018, το σύνολο των δανείων πρώτης κατοικίας «απελευθερώνεται» πλήρως και σε ό,τι αφορά τη δυνατότητα πώλησης. Σε αυτό το πλαίσιο, παράλληλα με τις τράπεζες αναλαμβάνουν δουλειά και τα διάφορα «επενδυτικά funds», που ήδη έχουν αρχίσει να πιάνουν «πόστα» στην ελληνική αγορά, διαβλέποντας στην περίπτωση των «κόκκινων» δανείων νέα πεδία κερδοφορίας.

Οι τράπεζες, από την πλευρά τους, προσβλέπουν στο ενδεχόμενο αύξησης των τιμών πώλησης στα «πακέτα» με τα προβληματικά δάνεια, έτσι ώστε να μη φορτωθούν οι ίδιες νέες κεφαλαιακές απώλειες, ενόψει μάλιστα και των νέων διαγνωστικών ελέγχων που θα διενεργήσει η ΕΚΤ το 2018.


Α. Σ.

Απέναντι στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης που εξαπολύει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για τη στήριξη των κερδών του κεφαλαίου, με τα νέα μέτρα - «φωτιά» που φέρνουν η τρίτη «αξιολόγηση» και ο κρατικός προϋπολογισμός του 2018, απέναντι στη βαθύτερη εμπλοκή του λαού και της χώρας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, η μαζική συμμετοχή στα συλλαλητήρια του ΠΑΜΕ στις 9 Νοέμβρη στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη και άλλες πόλεις της χώρας μπορεί και πρέπει να στείλει ένα δυνατό μήνυμα εργατικής - λαϊκής αντίστασης, να συμβάλει στην προσπάθεια για παραπέρα άνοδο των αγώνων, για το πέρασμα στην αντεπίθεση.
Σε συνέχεια των πολύμορφων αγωνιστικών δραστηριοτήτων που ξεδιπλώνουν ταξικά συνδικάτα, Επιτροπές Αγώνα, συνταξιουχικές οργανώσεις, Λαϊκές Επιτροπές απέναντι σε παλιά και νέα μέτρα που φορτώνονται όλο και πιο βαριά στην πλάτη του λαού, τα συλλαλητήρια στις 9 Νοέμβρη και η μάχη για την επιτυχία τους στην οποία ρίχνονται οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις, δίνουν απάντηση τόσο στη νέα κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης, όσο και στα απατηλά προπαγανδιστικά περιτυλίγματα που την συνοδεύουν. Απέναντι στην απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης» και της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης», οι ταξικές δυνάμεις καλούν τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους συνταξιούχους, τα λαϊκά στρώματα να αντιτάξουν τις δικές τους ανάγκες και διεκδικήσεις.
Να σημάνει εργατικός - λαϊκός συναγερμός
Μια ματιά στις ανοιχτά διατυπωμένες αξιώσεις του κεφαλαίου και σε όσα ετοιμάζει η κυβέρνηση το αμέσως επόμενο διάστημα για να τις ικανοποιήσει, είναι αρκετή για να γίνει κατανοητό ότι πρέπει να σημάνει εργατικός - λαϊκός συναγερμός:
  • Η τρίτη «αξιολόγηση», τα αντιλαϊκά παζάρια για την οποία ξεκίνησαν και επισήμως την περασμένη βδομάδα, φέρνει παραπέρα συρρίκνωση των εργασιακών, ασφαλιστικών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Μεταξύ άλλων περιλαμβάνει: Επιβολή νέων εμποδίων στο δικαίωμα της απεργίας και στη συνδικαλιστική δράση των εργαζομένων (επιβεβαιώνοντας ότι η κλιμάκωση της αντιλαϊκής επίθεσης «πάει πακέτο» με την ένταση του αυταρχισμού και το χτύπημα των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων), ηλεκτρονικοί πλειστηριασμοί και επιτάχυνση κατασχέσεων σπιτιών και καταθέσεων λαϊκών νοικοκυριών για τα «κόκκινα» δάνεια, νέα καρατόμηση προνοιακών επιδομάτων, ιδιωτικοποιήσεις...
  • Το προσχέδιο του κρατικού προϋπολογισμού, που κατέθεσε η κυβέρνηση, προβλέπει επιπλέον βάρη για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, που ξεπερνούν τα 1,8 δισ. ευρώ, με νέα ένταση της φοροληστείας και νέες μεγάλες περικοπές σε κοινωνικές δαπάνες, την ίδια ώρα που προβλέπει ανάπτυξη 2,4%...
  • Η κυβέρνηση κλείνει συμφωνίες που εμπλέκουν ακόμα πιο βαθιά τη χώρα και το λαό σε θανάσιμους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς, στα επικίνδυνα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην ευρύτερη περιοχή. Για τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση» του κεφαλαίου και την κάλυψη των ΝΑΤΟικών σχεδιασμών επιβαρύνουν οικονομικά ακόμα πιο πολύ το λαό, όπως με την αναβάθμιση των «F-16» κόστους 2,4 δισ. ευρώ, που έρχεται να προστεθεί στα δισ. ευρώ που πληρώνει ο λαός κάθε χρόνο για τις «συμβατικές υποχρεώσεις» της λυκοσυμμαχίας.
Μάχες σε όλα τα μετερίζια
Απέναντι στην επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου, απέναντι στους ανθρώπους τους μέσα στο εργατικό κίνημα, στέκονται τα συνδικάτα, οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, οι αγωνιστικές οργανώσεις των συνταξιούχων, των λαϊκών στρωμάτων, της νεολαίας, όλες οι δυνάμεις που δίνουν τη μάχη για να διαμορφωθούν οι όροι που θα επιτρέψουν να δοθεί ενιαία ταξική απάντηση ενάντια στην ενιαία επίθεση που δέχονται από το κεφάλαιο και τα όργανά του.
Τα συλλαλητήρια στις 9 Νοέμβρη δεν είναι μια τουφεκιά στον αέρα, αλλά μια μάχη στην οποία οι ταξικές δυνάμεις θα φτάσουν σχεδιασμένα, μέσα από τις πολύμορφες αγωνιστικές πρωτοβουλίες που ξεδιπλώνουν όλο αυτό το διάστημα.
Τα ταξικά συνδικάτα μπαίνουν μπροστά στη μάχη, αναλαμβάνουν αγωνιστικές πρωτοβουλίες σε κλάδους και χώρους δουλειάς, για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας. Μια μάχη που συνδέεται συνολικά με τους όρους δουλειάς και ζωής των εργαζομένων, επιδρά στις συντάξεις, στις παροχές, τα επιδόματα κ.ο.κ., συνδέεται αντικειμενικά με την πάλη ενάντια στο συνολικό αντεργατικό πλαίσιο και για αυτό αποτελεί ένα βασικό σημείο αντιπαράθεσης με τη μεγαλοεργοδοσία και τις δυνάμεις που την υπηρετούν. Είναι σημαντική παρακαταθήκη, εφόδιο για τη δουλειά του επόμενου διαστήματος, η πρόταση των 530 Εργατικών Κέντρων, Ομοσπονδιών και Συνδικάτων για τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση με επαναφορά του κατώτερου μισθού στα 751 ευρώ, για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων. Οπως είναι και απροκάλυπτος ο ρόλος του εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού: Χαρακτηριστικά, στη διοίκηση της ΓΣΕΕ, μόλις πριν λίγες μέρες, όταν οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ επανέφεραν την πρόταση των 530 συνδικαλιστικών οργανώσεων, η πλειοψηφία της διοίκησης «σφύριξε αδιάφορα» και αναλώθηκε στις γνωστές... «διαπιστώσεις» για την «κατάσταση του κινήματος», επιχειρώντας να κουκουλώσει το ρόλο της για αυτήν ακριβώς την κατάσταση. Εξίσου χαρακτηριστικά, στον ΟΤΕ όπου οι εργαζόμενοι κατεβαίνουν σε 48ωρη απεργία, Δευτέρα και Τρίτη, η πλειοψηφία της Ομοσπονδίας θέλει τους εργαζόμενους στο περιθώριο: Τους καλεί να απεργήσουν για ψίχουλα, διατηρεί το μισθολογικό διαχωρισμό τους, αποφεύγει συστηματικά την ενιαία οργάνωση και πάλη για το σύνολο των εργαζομένων του Ομίλου, ανεξάρτητα από σχέση εργασίας.
Παράλληλα, εργατικά σωματεία και Λαϊκές Επιτροπές δίνουν τη μάχη ενάντια σε πλειστηριασμούς και κατασχέσεις λαϊκών σπιτιών και καταθέσεων. Το ΠΑΜΕ καλεί την εργατική τάξη, τις φτωχές εργατικές και λαϊκές οικογένειες να μη συμβιβαστούν με τη φοροληστεία και το χαράτσωμα που καταληστεύουν το λαϊκό εισόδημα. Απέναντι στην κλιμακούμενη επίθεση της κυβέρνησης και των αρπαχτικών, οργανώνονται κινητοποιήσεις, παρεμβάσεις σε Ειρηνοδικεία όπου γίνονται πλειστηριασμοί. Εχουν ήδη συγκροτηθεί Επιτροπές από τη Γραμματεία Αττικής, το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, το Εργατικό Κέντρο Λαμίας κ.ά., όπου κάθε εργαζόμενος, άνεργος, συνταξιούχος μπορεί να απευθυνθεί για την παροχή νομικών και οικονομικών συμβουλών που είναι απαραίτητες, κύρια όμως για την οργάνωση της πάλης και το συντονισμό.
Οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ προσπαθούν ταυτόχρονα η πάλη ενάντια στο νέο συνδικαλιστικό νόμο που ετοιμάζονται να φέρουν κυβέρνηση - κουαρτέτο - κεφάλαιο, η μάχη για την υπεράσπιση του δικαιώματος στην απεργία και τη συλλογική δράση των εργαζομένων, να γίνει υπόθεση όσο το δυνατόν περισσότερων συνδικάτων, περισσότερων εργαζομένων, να εκφραστεί ένα πλατύ κύμα καταδίκης. Το χτύπημα της απεργίας είναι έκφραση της προσπάθειας του κεφαλαίου να βάλει στον «πάγο» τους εργατικούς αγώνες, η επίθεση αυτή πάει μαζί με την ένταση της εργοδοτικής τρομοκρατίας και ασυδοσίας στους χώρους δουλειάς.
Με όλες τις δυνάμεις για την επιτυχία των συλλαλητηρίων!
Στις μέρες που απομένουν μέχρι τις 9 Νοέμβρη, οι ταξικές συνδικαλιστικές οργανώσεις δίνουν όλες τους τις δυνάμεις για την επιτυχία των συλλαλητηρίων: Με Γενικές Συνελεύσεις και συνεδριάσεις Διοικητικών Συμβουλίων σωματείων που θα συζητούν για το περιεχόμενό τους, θα παίρνουν αποφάσεις συμμετοχής αλλά και μέτρα για να είναι αυτή η συμμετοχή μαζική, να γίνει υπόθεση πλατιά των εργαζομένων. Με συσκέψεις, περιοδείες, εξορμήσεις σε κλάδους και χώρους δουλειάς, με κάθε μορφή που μπορεί να συμβάλλει στην ενημέρωση των εργαζομένων, στο να φτάσει παντού το αγωνιστικό κάλεσμα του ΠΑΜΕ. Με αγωνιστικές πρωτοβουλίες μπροστά στα συλλαλητήρια, απέναντι στην επίθεση της εργοδοσίας και ενάντια στο κλίμα «ανοχής» και «προσμονής» που επιδιώκει να καλλιεργήσει η κυβέρνηση.

Μέσα από μια τέτοια διαδικασία και μέσα από τη μαζική συμμετοχή στα ίδια τα συλλαλητήρια, μπορούν να μετρηθούν βήματα συνολικά στην υπόθεση της ανασύνταξης του εργατικού κινήματος: Για τη μαζικοποίηση και το ζωντάνεμα της λειτουργίας των σωματείων, με τους εργαζόμενους να λαμβάνουν ενεργά μέρος στη συζήτηση και στην υλοποίηση των αγωνιστικών πρωτοβουλιών. Για σωματεία που θα κατακτούν σαφή ταξικό προσανατολισμό, οργανώνοντας σε κάθε τους βήμα τη σύγκρουση και όχι τη συνεργασία με την εργοδοσία. Στοχεύοντας στη συνολική αντεργατική στρατηγική του κεφαλαίου, να διεκδικήσουν την αναπλήρωση των απωλειών που σημειώθηκαν στα χρόνια της κρίσης, να προβάλλουν αιτήματα που αντιστοιχούν στις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, η ικανοποίηση των οποίων προϋποθέτει συνολική σύγκρουση με το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Το γεγονός ότι άνεργοι σπουδαστές προκειμένου να φοιτήσουν στα ΙΕΚ θα πρέπει να διαγραφούν από τα μητρώα του ΟΑΕΔ καταγγέλλει το Εργατικό Κέντρο Λάρισας το οποίο σήμερα Παρασκευή 20 Οκτώβρη θα πραγματοποιήσει παράσταση διαμαρτυρίας στις 12 το μεσημέρι στην Περιφερειακή Διεύθυνση Θεσσαλίας του ΟΑΕΔ.
«Ενώ υποτίθεται πως αυτό το ζήτημα ρυθμίστηκε με σχετική διάταξη στον νόμο 4430/2016 στην πράξη εξακολουθεί να υπάρχει ο αποκλεισμός», σημειώνει το Εργατικό Κέντρο και προσθέτει:
«Η συγκεκριμένη διάταξη ορίζει μεταξύ των προϋποθέσεων την υποχρέωση του άνεργου να δηλώσει τα στοιχεία του προγράμματος που συμμετέχει στον ΟΑΕΔ, πριν την έναρξή του (για τους σπουδαστές των ΙΕΚ, πριν την έναρξη των μαθημάτων). Το πρόβλημα προκύπτει από το γεγονός πως κανένας άνεργος δεν είναι ενήμερος για αυτές τις προϋποθέσεις και μάλιστα μέχρι πρόσφατα ούτε καν οι διευθύνσεις των ΙΕΚ.
Είναι χαρακτηριστικό πως η εγκύκλιος του ΟΑΕΔ που ενημερώνει τις διευθύνσεις πήγε στις 12 Οκτώβρη, 2 ημέρες μετά την έναρξη των μαθημάτων. Η απάντηση των αρμόδιων υπηρεσιών σε γονείς των σπουδαστών γιατί δεν υπήρξε τέτοια ενημέρωση είναι πως “δεν είναι υποχρέωση του ΟΑΕΔ να τους ενημερώσει και πως οι ίδιοι θα έπρεπε να το γνωρίζουν …από μόνοι τους καθώς είναι αναρτημένο στο διαδίκτυο”!!!
Η ευθύνη της κυβέρνησης απέναντι στην τραγική κατάσταση που βιώνουν οι άνεργοι - σπουδαστές των ΙΕΚ είναι εγκληματική. Ήδη από το 2ο Δημόσιο ΙΕΚ της πόλης μας 14 νέοι άνεργοι διέκοψαν την φοίτησή τους για να μην διαγραφούν από τα μητρώα του ΟΑΕΔ.
Η εξέλιξη αυτή δεν αποτελεί αμέλεια ενημέρωσης. Δείχνει την αδιαφορία της κυβέρνηση για τις πραγματικές ανάγκες των ανέργων και των σπουδαστών. Την βολεύει προκείμενου να διαμορφώνει την εικόνα πως η ανεργία μειώνεται (όποιος είναι σπουδαστής δεν είναι άνεργος κι ας μην έχει δουλειά). Και με αυτό τον τρόπο να ενισχύει το επιχείρημά της για την περίφημη “δίκαιη ανάπτυξη”. Να ενισχύεται δηλαδή η αίσθηση πως τα “πράγματα αλλάζουν” προς όφελός μας. Για έχουμε προσδοκίες πως η ζωή μας θα βελτιωθεί παρόλο που τα δικαιώματά μας σμπαραλιάζονται και οι ανάγκες μας συμπιέζονται.
Όλα αυτά όταν ακόμη δεν πρόλαβε να κοπάσει ο κουρνιαχτός από το περίφημο αναπτυξιακό συνέδριο στην πόλη μας. Οι εξελίξεις επαναφέρουν την εικόνα στις πραγματικές της διαστάσεις, αναδεικνύοντας για ακόμη μια φορά ποιο είναι το πραγματικό νόημα αυτής της ανάπτυξης που υπόσχονται για τον λαό και την νέα γενιά.
Καλούμε τους συναδέλφους μας άνεργους-σπουδαστές να αντιδράσουν άμεσα σε αυτό τον εμπαιγμό. Να διεκδικήσουν τη ζωή τους μέσα από τον οργανωμένο συλλογικό αγώνα. Να αντιπαλέψουν αυτή την κατάσταση απαιτώντας:
  • Να μην γίνει καμία διαγραφή άνεργου-σπουδαστή ΙΕΚ από τα μητρώα του ΟΑΕΔ.
  • Να θεωρούνται άνεργοι όλοι οι σπουδαστές που δεν εργάζονται.
  • Άμεση κάλυψη και επιδότηση όλων των ανέργων για όσο διαρκεί η ανεργία.
  • Αύξηση του επιδόματος ανεργίας στα 600 ευρώ (80 % του κατώτατου βασικού μισθού στα 751).
  • Ούτε ένα ευρώ από την τσέπη των σπουδαστών για αναλώσιμα. Δωρεάν μετακίνηση.
  • Γενναία αύξηση της χρηματοδότησης από τον κρατικό προϋπολογισμό για την αναβάθμιση των σπουδών στα ΙΕΚ . Πρόσληψη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού βάσει των ειδικοτήτων».

Δεκατρείς μήνες απλήρωτοι είναι οι εργαζόμενοι του Καζίνο στο Ρίο. Αντιδρώντας σε αυτήν την κατάσταση, οι 40 από τους εργαζόμενους έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους.
Ωστόσο, για ακόμη μια φορά, είναι χαρακτηριστική η στάση του εργοδοτικού συνδικαλισμού, καθώς η πλειοψηφία της διοίκησης του Σωματείου (ΠΑΣΚΕ) και του Εργατικού Κέντρου Πάτρας στρέφονται ενάντια στους εργαζόμενους και τους καλούν να συναινέσουν για να κρατηθεί ζωντανή η επιχείρηση.
Σε ανακοίνωσή της η «Αγωνιστική Συνεργασία Καζίνο Ρίο» σημειώνει:
«Παρακολουθούμε όλοι με μεγάλο ενδιαφέρον τις τελευταίες μέρες, το εμετικό παραλήρημα της πλειοψηφίας της διοίκησης του σωματείου εργαζομένων στο Καζίνο Ρίο (ΠΑΣΚΕ) και του Εργατικού Κέντρου Πάτρας, ενάντια σε 40 εργαζόμενους που διεκδικούν από την εργοδοσία τα χρήματα τους.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συγκεκριμένες πλειοψηφίες στρέφονται ενάντια σε εργαζόμενους. Το έχουν κάνει στο παρελθόν, θα το κάνουν και στο μέλλον. Η διαφορά είναι ότι τώρα απροκάλυπτα και επιθετικά υπερασπίζονται τα συμφέροντα της εργοδοσίας, καλώντας τους εργαζόμενους να συναινέσουν για να κρατηθεί ζωντανή η επιχείρηση. Να συνεχίσουν δηλαδή να δουλεύουν απλήρωτοι χωρίς να απαιτούν την άμεση καταβολή των δεδουλευμένων που σήμερα αγγίζουν το ποσό των 5 εκατομμυρίων ευρώ απέναντι στους εργαζόμενους.
Βέβαια, δεν μας προκαλεί καθόλου εντύπωση η στάση της να εμφανίζεται “βασιλικότερη του βασιλέως” αφού όλα τα προηγούμενα χρόνια έβαλε πλάτη για μειώσεις μισθών στο καζίνο και ταυτόχρονα φρόντιζε να υπάρχει σιγή νεκροταφείου για όλα τα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα που ψήφισαν οι προηγούμενες αλλά και η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ.
Δεν μας προκαλεί καθόλου εντύπωση ότι ενώ η εταιρεία δεν τήρησε καμία συμφωνία με τους εργαζόμενους στο παρελθόν, η πλειοψηφία του σωματείου επανήλθε με νέα συμφωνία πριν από λίγους μήνες που έλεγε:
- Καταβολή των δεδουλευμένων σε 36 δόσεις, το 2021.
- Καταβολή δικαστικών αποφάσεων (κεφάλαιο) σε 84 δόσεις το 2025.
- Καταβολή δικαστικών αποφάσεων (τόκοι) σε 200 δόσεις το 2035.
- Η αποπληρωμή των δόσεων θα γίνει εάν και εφόσον η εταιρεία καταφέρει να υπαχθεί εκ νέου στον πτωχευτικό κώδικα.
Κι αναρωτιόμαστε εμείς… Ποιόν άλλον καλύτερο εκπρόσωπο θα μπορούσε να έχει σήμερα η εργοδοσία για την υπεράσπιση των συμφερόντων της, πέρα από την πλειοψηφία του σωματείου;
Ας θυμηθούμε επίσης, ότι το Δεκέμβρη του 2015 μέσω του ”δουλεμπορικού γραφείου” (Πήγασος) που διευθύνει μια μερίδα της πλειοψηφίας του σωματείου, προμήθευσε το Καζίνο με 9 εργαζόμενους για να διευκολυνθεί η εργοδοσία στον αυξημένο όγκο δουλειάς, υπονομεύοντας έτσι τον αγώνα μας για καταβολή των δεδουλευμένων. Να γιατί υπέγραψαν το 2014 τη συμφωνία εξυγίανσης που έλεγε ότι για όσο διάστημα η εργοδοσία θα οφείλει χρήματα στους εργαζόμενους, η "Πήγασος" θα λαμβάνει από το Καζίνο 9.000 ευρώ μηνιαίως. Να ποιος έχει συμφέρον να μην πληρωθούν σήμερα οι οφειλές των εργαζομένων!!!
Τέλος, ο πατραϊκός λαός, οι εργαζόμενοι έχουν και μνήμη και πείρα. Τα δεκάδες "κουφάρια" εργοστασίων και επιχειρήσεων στην πόλη μας δεν τα έκλεισαν οι αγώνες των εργαζομένων αλλά η ίδια η ανάγκη του κεφαλαίου να επενδύσει τα κέρδη που έχει συσσωρεύσει από τη δική μας υπεραξία και πολλές φορές απλήρωτη δουλειά σε νέες πιο κερδοφόρες για αυτό επενδύσεις.
Επομένως δικαιολογείται το αντι-ΠΑΜΕ μένος τους. Δεν μπορούν φαίνεται να χωνέψουν ότι μέρα με την ημέρα περισσότεροι συνάδελφοι απορρίπτουν τις πρακτικές τους και συμπορεύονται με το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα για να διεκδικήσουν το δίκιο τους. Τους έχει ενοχλήσει ότι ακόμη και συνδικαλιστικά στελέχη της παράταξής τους, αηδιασμένοι από τη φιλοεργοδοτική στάση τους, τους καταγγέλλουν ανοικτά και τάσσονται στο πλευρό μας.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους μας σε ετοιμότητα για νέους αγώνες, ξεπερνώντας το φόβο και τις αυταπάτες που καλλιεργεί ο εργοδοτικός και κυβερνητικός συνδικαλισμός. Απαιτούμε με όλα τα μέσα την καταβολή των δεδουλευμένων όλων των εργαζόμενων. Η ταξική ενότητα και αλληλεγγύη είναι τα όπλα μας.
Όλοι για έναν και ένας για όλους!».

Σχέδιο δράσης σε κλάδους για να γίνει η επιτυχία της κινητοποίησης υπόθεση των εργαζομένων
Το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους, στη Θεσσαλονίκη
Αγωνιστική απάντηση απέναντι στο νέο γύρο της αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ προς όφελος του κεφαλαίου, όπως και στα προπαγανδιστικά περιτυλίγματα με τα οποία συνοδεύει αυτήν την επίθεση, ενόψει και της παρουσίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ, ετοιμάζονται να δώσουν εργαζόμενοι και άνεργοι, συνταξιούχοι, αυτοαπασχολούμενοι, μικρομεσαίοι αγρότες, νέοι και νέες, δίνοντας μαζικό «παρών» στο συλλαλητήριο που οργανώνει το ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, το Σάββατο 9 Σεπτέμβρη, στις 6.30 μ.μ. στην πλατεία Αριστοτέλους.
Η κινητοποίηση του ΠΑΜΕ μπορεί και πρέπει να αποτελέσει μαζικό και μαχητικό σταθμό για την παραπέρα άνοδο των εργατικών - λαϊκών αγώνων. Με αυτόν το στόχο δίνουν τη μάχη για την επιτυχία του συλλαλητηρίου τα ταξικά σωματεία που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, μαζί με τους Αγροτικούς Συλλόγους και τις Ενώσεις αυτοαπασχολούμενων και μικρών ΕΒΕ που ανταποκρίνονται στα καλέσματα της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων και της ΠΑΣΕΒΕ, αντίστοιχα.
Με στόχο να φτάσει παντού το αγωνιστικό κάλεσμα, να γίνει η επιτυχία του συλλαλητηρίου υπόθεση των ίδιων των εργαζομένων, τα ταξικά σωματεία ξεδιπλώνουν μια πλούσια παρέμβαση μέσα στους χώρους δουλειάς, πραγματοποιούν εξορμήσεις και περιοδείες, συσκέψεις.
Γι' αυτήν τη δουλειά των σωματείων ενόψει του συλλαλητηρίου του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, ο «Ριζοσπάστης» μίλησε με τους προέδρους των Σωματείων Βιομηχανικού Επισιτισμού, Τηλεπικοινωνιών και Πληροφορικής, Εργαζομένων ΟΤΑ ν. Θεσσαλονίκης και Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων.
Στους ιδιωτικούς υπαλλήλους
Ο Νίκος Νατζμέ, πρόεδρος του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων Θεσσαλονίκης, μιλά για τη δουλειά του Σωματείου, που αυτό το διάστημα βάζει στο επίκεντρο της παρέμβασής του και τα εργοδοτικά εγκλήματα στους χώρους δουλειάς.
Το εργατικό δυστύχημα στα τέλη Ιούλη στην εταιρεία ανακύκλωσης «Κωνσταντινίδης» στην παλαιά Εθνική οδό Θεσσαλονίκης - Κιλκίς, με θύμα έναν 46χρονο εργαζόμενο που καταπλακώθηκε από γερανό, επιβεβαίωσε την έλλειψη μέτρων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, ιδιαίτερα σε τέτοιες επιχειρήσεις. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης προγραμματίζεται σύσκεψη σήμερα, Κυριακή, στις 6.30 μ.μ., στο πρώην στρατόπεδο «Παύλου Μελά».
Οπως σημειώνει ο Ν. Νατζμέ, «ο κλάδος της ανακύκλωσης βρίσκεται σε ανάπτυξη, διευρύνεται ο όγκος παραγωγής, οι επιχειρήσεις στήνουν καινούργιες ταινίες διαλογής και πολλές από αυτές αποκτούν και εξαγωγικό προσανατολισμό. Αυτή η ανάπτυξη στηρίζεται στην άγρια εκμετάλλευση των εργαζομένων, που δουλεύουν σε άθλιες συνθήκες εργασίας, σε μεγάλη εντατικοποίηση, που οδηγεί σε εργατικά ατυχήματα, σε επιχειρήσεις χωρίς γιατρούς εργασίας και τεχνικούς ασφαλείας.
Οι εργαζόμενοι, άνδρες και γυναίκες, είναι εκτεθειμένοι στη ζέστη και το κρύο, κάνουν όλες τις δουλειές (τη μια στιγμή στην ταινία διαλογής και την άλλη να καθαρίζουν φρεάτια), δεν γνωρίζουν τι ώρα θα σχολάσουν, αφού έχουν επιβληθεί ωράρια - λάστιχο και έχουν γίνει κανόνας οι έκτακτες υπερωρίες και πληρώνονται με μισθούς - ψίχουλα.
Μπροστά στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ, σχεδιάσαμε ένα πρόγραμμα περιοδειών στα εργοστάσια. Ανοίξαμε τη συζήτηση με τους εργαζόμενους και πολλές φορές επιβεβαιώθηκε αυτό που καταγγέλλουμε ότι συμβαίνει. Μάλιστα, σε ένα εργοστάσιο, την ώρα της περιοδείας, ένας εργαζόμενος μάς κατήγγειλε ότι λίγη ώρα πριν, είχε χτυπήσει το κεφάλι του και ο εργοδότης του "συνέστησε" πρώτα να τελειώσει τη δουλειά του και μετά να πάει να περιποιηθεί το τραύμα.
Παρά την τρομοκρατία της εργοδοσίας και το φόβο που καλλιεργεί στους εργαζόμενους, κερδίζουμε νέες δυνάμεις. Καινούργιοι εργαζόμενοι συσπειρώνονται στο Σωματείο, ενισχύουν τη δουλειά, που άμεσο στόχο έχει να στηθούν Επιτροπές Αγώνα στα εργοστάσια».
Στους εργαζόμενους στην Τοπική Διοίκηση
Η Κλεοπάτρα Χοροζίδη, πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων Νομού Θεσσαλονίκης, σημειώνει:
«Μπροστά στη ΔΕΘ η κυβερνητική προπαγάνδα χτύπησε πάλι "κόκκινο". Μιλούν για επιστροφή στην "κανονικότητα" αλλά η πραγματικότητα είναι άλλη... Ελαστικές σχέσεις εργασίας, δεκάδες νεκροί σε εργατικά δυστυχήματα από εντατικοποίηση της δουλειάς, ελάχιστα ως μηδενικά μέτρα ασφάλειας, υποστελεχωμένοι δήμοι, απληρωσιά... Αυτή είναι η πραγματικότητα που βιώνουμε.
"Απειλούν" με μη συμμετοχή στην κινητικότητα, με στασιμότητα, άρα και με μείωση μισθών όσους τόλμησαν να μη συμμετάσχουν στην αντιδραστική "αξιολόγηση" προσωπικού. Εχουν συμφωνήσει και θα ψηφίσουν μέχρι το τέλος Σεπτέμβρη αντεργατικές ανατροπές στον συνδικαλιστικό νόμο, βάζοντας ουσιαστικά στο "γύψο" το δικαίωμα στην απεργία. Μαζί με επιχειρηματικούς ομίλους, δημάρχους και ΕΕ η κυβέρνηση σχεδιάζει την παραπέρα ιδιωτικοποίηση τομέων των δήμων.
Μαζί με όλα τα παραπάνω έχουμε να σκεφτούμε πώς θα πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ, το φόρο εισοδήματος, τι θα κάνουμε με το παιδί μας που έμεινε έξω από τους παιδικούς σταθμούς, τρέμουμε μην αρρωστήσουμε, γιατί το κόστος είναι δυσβάσταχτο.
Αυτή είναι η καθημερινότητα που βιώνουμε και καθήκον έχουμε να την αλλάξουμε. Γυρνάμε την πλάτη σε όλους αυτούς που μας θέλουν με σκυμμένο το κεφάλι, παλεύουμε ενάντια στις πολιτικές που γεννάνε φτώχεια και εξαθλίωση.
Το Σωματείο μας οργανώνει την απάντηση των εργαζομένων και μέσα από το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στις 9 Σεπτέμβρη. Μπροστά στον κίνδυνο οι συμβασιούχοι να μείνουν για άλλη μια φορά απλήρωτοι ετοιμάζονται για νέους αγώνες, με πρώτο σταθμό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ, όπου θα δώσουν δυναμικό "παρών". Παλεύουμε και απαιτούμε: Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, έξω οι επιχειρηματικοί όμιλοι από όλους τους τομείς των δήμων, μέτρα υγιεινής και ασφάλειας σε όλους τους χώρους δουλειάς, κατάργηση όλων των αντιλαϊκών νόμων, κανένα παιδί έξω από τους παιδικούς σταθμούς, Υγεία - Παιδεία για όλους».
Σε Τηλεπικοινωνίες και Πληροφορική
Ο Στράτος Κουρτζανίδης, πρόεδρος του ΣΕΤΗΠ Θεσσαλονίκης, σημειώνει:
«Οι δυνάμεις του ΣΕΤΗΠ είναι σε κίνηση για το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ ήδη από τα τέλη Ιούλη, οπότε και συνεδρίασε το Διοικητικό Συμβούλιο με το συγκεκριμένο θέμα. Με ανακοίνωση του ΔΣ εξορμούμε στους χώρους δουλειάς, ενημερώνοντας τους συναδέλφους και πραγματοποιώντας συσκέψεις.
Συζητάμε με βάση την πείρα μας. Αλλωστε, την ανάπτυξη που ευαγγελίζονται την γνωρίζουμε καλά στον κλάδο, την νιώθουμε στο πετσί μας. Η εργοδοσία αυξάνει την εντατικοποίηση, ειδικά τώρα το καλοκαίρι που ελέω αδειών ο όγκος εργασίας συσσωρεύεται σε λιγότερα άτομα. Παρατηρούνται καθημερινά όλο και περισσότερα κρούσματα αφόρητης πίεσης, άσχημη και προσβλητική συμπεριφορά για αύξηση της "παραγωγικότητας"! Οι απλήρωτες υπερωρίες στον κλάδο είναι καθημερινό φαινόμενο, την ίδια στιγμή που η κερδοφορία εκτοξεύεται και ο κλάδος βρίσκεται σε "ανάπτυξη". Και συνάμα όλο το προηγούμενο διάστημα εκδηλώθηκε μια προσπάθεια τρομοκράτησης, με μπαράζ απολύσεων πρωτοπόρων συναδέλφων.
Οι συνάδελφοι κατανοούν τις πλευρές αυτές, παρά την υπαρκτή αγανάκτηση και απογοήτευση από τις αυταπάτες που καλλιέργησε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Στη Γενική Συνέλευση του ΣΕΤΗΠ, τη Δευτέρα 4/9, θα ανοίξουμε και πάλι τη συζήτηση για το πώς καλύτερα θα οργανωθεί ο αγώνας, πώς με τις αποφάσεις μας και την άνοδο των αγώνων μας θα διαμορφώσουμε τους όρους για την ανασύνταξη και την αντεπίθεση του εργατικού κινήματος, με πρώτο σταθμό το συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη ΔΕΘ».
Στα Τρόφιμα - Ποτά
«Το κυνήγι της καπιταλιστικής ανάπτυξης πάει χέρι χέρι με το ξεδίπλωμα όλης της γκάμας της αντιλαϊκής επίθεσης. Οι "εθνικοί στόχοι", όπως αυτός της εξόδου στις αγορές και της εξασφάλισης θετικών ρυθμών ανάπτυξης, συνδέονται με καθεστώς μόνιμων θυσιών από την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα», μας λέει ο Κώστας Κατσιμένηςπρόεδρος του Σωματείου Βιομηχανικού Επισιτισμού Κεντρικής Μακεδονίας.
Αναφερόμενος στο πώς τα παραπάνω μεταφράζονται στον κλάδο των Τροφίμων - Ποτών, σημειώνει: «Στον κλάδο μας η εργοδοσία, πατώντας πάνω σε όλα τα αντεργατικά μέτρα, εντείνει την τρομοκρατία, την απλήρωτη εργασία - υπερωρίες, αργίες κ.λπ. - προβαίνει σε απολύσεις, εργολαβοποιεί τμήματα, κάνει μειώσεις μισθών. Χώροι δουλειάς που η κερδοφορία και οι εξαγωγές όλο και αυξάνονται, προσλαμβάνουν εργαζόμενους με 586 και 511 ευρώ, μειώνουν τους μισθούς των "παλιών" εργαζομένων, παγώνουν τις τριετίες των εργαζομένων. Σε έναν κλάδο που εντείνονται οι εργολαβίες, η εκ περιτροπής εργασία, οι ατομικές συμβάσεις με μισθούς - ψίχουλα κ.ά., το κεφάλαιο βρίσκεται σε συνεχή κινητικότητα, με μεγάλες ανακατατάξεις, εξαγορές εργοστασίων, κλείσιμο παραγωγικών μονάδων, συγχωνεύσεις ομίλων, συνεχίζει να αυγαταίνει τα κέρδη του και να τα συγκεντρώνει όλο και σε λιγότερα χέρια, μονοπωλώντας την υπόθεση της διατροφής του λαού μας και των παιδιών μας με σκοπό την αύξηση της κερδοφορίας και όχι τη διασφάλιση ποιοτικής και υγιεινής διατροφής για τις οικογένειές μας.
Με βάση τα παραπάνω, το Σωματείο μας, ενόψει του συλλαλητηρίου στη ΔΕΘ, έχει προγραμματίσει περιοδείες σε μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου. Συζητάμε με τους συναδέλφους για το επιτακτικό καθήκον της πάλης για την ανάκτηση των απωλειών που είχαν οι εργαζόμενοι του κλάδου τα χρόνια της κρίσης, για το ξήλωμα του αντεργατικού - αντιλαϊκού πλαισίου και την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.
Ο,τι έχει κατακτηθεί, κατακτήθηκε χάρη στην πρωτοπόρα δουλειά των συνδικαλισμένων εργατών σε κάθε χώρο και στον κλάδο. Με ενιαία πάλη, απέναντι στην περιχαράκωση κάθε χώρου που καλλιεργεί ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός, που υπογράφει μειώσεις στο όνομα των κοινών συμφερόντων εργοδοσίας - εργαζομένων».
Συνέντευξη Τύπου και κεντρική εκδήλωση από το ΠΑΜΕ
Μία μέρα πριν τη μεγάλη κινητοποίηση, την Παρασκευή 8/9, το ΠΑΜΕ προγραμματίζει δύο κεντρικές παρεμβάσεις στη Θεσσαλονίκη:
-- Συνέντευξη Τύπου στις 12 μ., στην αίθουσα συνεδριάσεων του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Θα παραβρεθούν και θα παρέμβουν εκπρόσωποι της ΠΑΣΕΒΕ, της ΟΓΕ, του ΜΑΣ και της Πανελλαδικής Επιτροπής των Μπλόκων.
-- Εκδήλωση - συζήτηση, στις 6 μ.μ., σε αίθουσα του ΕΚΘ, με θέμα: «Κάτω τα χέρια από το δικαίωμα στην απεργία, τη συλλογική πάλη, τη δράση και την οργάνωση των εργαζομένων».

Αναχωρήσεις λεωφορείων

Λεωφορεία για την οργανωμένη μετακίνηση και συμμετοχή των εργαζομένων στο συλλαλητήριο του ΠΑΜΕ στη Θεσσαλονίκη, στις 9 Σεπτέμβρη, θα αναχωρήσουν από:

Δράμα, 3 μ.μ. από την κεντρική πλατεία. Καβάλα, 3 μ.μ., από το Δημοτικό Κήπο. Κατερίνη, 4.30 μ.μ., από την πλατεία Ελευθερίας. Κιλκίς, 4.30 μ.μ., από πλατεία Ειρήνης. Κοζάνη, 3.30 μ.μ. από την κεντρική πλατεία. Κομοτηνή, 1.30 μ.μ., από το Δημαρχείο. Λάρισα,4 μ.μ., από το χώρο της Λαϊκής της Τετάρτης, δίπλα στον Πηνειό. Νάουσα, 4.30 μ.μ., από το Εργατικό Κέντρο. Ξάνθη, 2 μ.μ., από την πλατεία Ελευθερίας. Πτολεμαΐδα, 3.30 μ.μ., από το Δημαρχείο. Σέρρες, 3.45 μ.μ., από το Εργατικό Κέντρο. Φλώρινα, 3 μ.μ., από το Νέο Πάρκο.

Φράσεις όπως «επιστροφή στην κανονικότητα», «υγιής επιχειρηματικότητα» και «δίκαιη ανάπτυξη» επανήλθαν ορμητικά στο λεξιλόγιο της κυβέρνησης τη βδομάδα που μας πέρασε, με την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην επιχείρηση «Παπαστράτος».
Στην πραγματικότητα, η ομιλία του Αλ. Τσίπρα στους εργαζόμενους και στα στελέχη της επιχείρησης αποτέλεσε μια «πρόβα τζενεράλε» για τα εγκαίνια της ΔΕΘ, το ερχόμενο Σάββατο 9 Σεπτέμβρη.
Εκεί, με ακροατήριο τους εκπροσώπους του κεφαλαίου, ο πρωθυπουργός αναμένεται να κάνει απολογισμό της αντιλαϊκής πολιτικής της κυβέρνησης τον τελευταίο χρόνο, για να στηρίξει το κυβερνητικό «αφήγημα» «βγαίνουμε από την κρίση, με την κοινωνία όρθια».
Ως προς το πρώτο σκέλος, η κυβέρνηση μιλάει για «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία» από τους επιχειρηματικούς ομίλους και προβάλλει ως πειστήριο τις επενδύσεις που έγιναν το τελευταίο διάστημα (ανάμεσα σ' αυτές και της συγκεκριμένης καπνοβιομηχανίας).
Ως προς το δεύτερο, προσπαθεί να σηκώσει κουρνιαχτό με το νομοσχέδιο που κατέθεσε στις αρχές της βδομάδας στη Βουλή για τα Εργασιακά, για το οποίο ισχυρίζεται ότι βάζει τάχα φραγμούς στην εργοδοτική αυθαιρεσία, με αποσπασματικά μέτρα για την απλήρωτη, αδήλωτη και ανασφάλιστη εργασία.
Ο συνδυασμός των δύο, της βελτίωσης δηλαδή του «επιχειρηματικού κλίματος» μετά από 8 χρόνια καπιταλιστικής κρίσης και 3 αντιλαϊκά μνημόνια και τα «μερεμέτια» στην εργατική νομοθεσία, που δεν αλλάζουν σε τίποτα τις ξεχαρβαλωμένες εργασιακές σχέσεις, προβάλλεται από την κυβέρνηση ως απόδειξη ότι μπορεί τάχα να υπάρξει «δίκαιη ανάπτυξη», που να διασφαλίζει την καπιταλιστική κερδοφορία και ταυτόχρονα τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Καταλογίζει μάλιστα στη ΝΔ ότι αδιαφορεί για τα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα, η οποία απαντά ότι η ίδια είναι ο αυθεντικός εκπρόσωπος της πολιτικής των επενδύσεων και ότι ο ΣΥΡΙΖΑ τις εμποδίζει.
Ο καβγάς τους γίνεται για το ποιος μπορεί καλύτερα να υπηρετήσει την καπιταλιστική ανάκαμψη, με μέτρα που απαντούν στις ανάγκες του κεφαλαίου, και όχι βέβαια να αποκαταστήσει μισθούς, συντάξεις και δικαιώματα, να ικανοποιήσει σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Γι' αυτό, μπροστά στη ΔΕΘ, στήνουν το γνώριμο κάλπικο δίπολο της αντιπαράθεσης, που αναπαράγει ως «μονόδρομο» την αστική διαχείριση στις διάφορες εκδοχές της και καλλιεργεί κλίμα ανοχής στην πολιτική και στους στόχους του κεφαλαίου.
Ο λαός πληρώνει το μάρμαρο
Στην ομιλία του πρωθυπουργού δεν ήταν τυχαία η αναφορά που έκανε στη σημασία της 2ης «αξιολόγησης» για την «ανάκτηση της εμπιστοσύνης» των επενδυτών και των «αγορών» στην ελληνική οικονομία.
Θυμίζουμε ότι πέρα από τα δημοσιονομικά και τα άλλα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, η 2η «αξιολόγηση» περιελάμβανε επίσης την «προληπτική» νομοθέτηση φορολογικών και αντιασφαλιστικών μέτρων για μετά το 2019, ενώ συνοδεύτηκε και με διακηρύξεις για μελλοντική διευθέτηση του ελληνικού κρατικού χρέους, που επεκτείνει σε βάθος δεκαετιών τις δεσμεύσεις για «ματωμένα» πρωτογενή πλεονάσματα.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όσα συμφωνήθηκαν με τη 2η «αξιολόγηση» συνιστούν ένα 4ο μνημόνιο, στο οποίο προστίθεται η συμπληρωματική συμφωνία με το ΔΝΤ για τη συμμετοχή του στο «πρόγραμμα», με τα δικά της αντιλαϊκά «προαπαιτούμενα».
Πώς παρουσίασε όμως ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του τη συμφωνία για την ολοκλήρωση της 2ης «αξιολόγησης»; Καταρχήν, ανακοίνωσε ότι «το α' εξάμηνο του 2017, μόνο, είχαμε πάνω από 1 δισεκατομμύριο άμεσες ξένες επενδύσεις. Και το δίμηνο Ιουνίου - Ιουλίου είχαμε τριπλασιασμό, αμέσως μετά, δηλαδή, από την ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης».
Στη συνέχεια είπε: «Η ολοκλήρωση της 2ης αξιολόγησης και, κυρίως, η δέσμευση των εταίρων μας για έναν αλγόριθμο που κλειδώνει τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους (...) διαμορφώνουν μια προοπτική που εμάς μας ενδιαφέρει που την έχουν χαιρετίσει η πλειοψηφία των επενδυτών έξω από την Ελλάδα και μέσα στην Ελλάδα. Κι αυτό αποκρυσταλλώθηκε, πρώτα και κύρια, με την επιτυχή έξοδο της χώρας, μετά από αρκετά χρόνια, στις αγορές.
(...) Διαμορφώνονται, λοιπόν, σιγά σιγά, οι προϋποθέσεις για την επιστροφή σε σταθερούς, θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Διαμορφώνονται οι προοπτικές ώστε να ξαναγίνει ένας ελκυστικός, επενδυτικός τόπος η Ελλάδα (...) για την οριστική έξοδο από αυτήν τη μακρόχρονη περιπέτεια που πέρασε ο τόπος τα επτά χρόνια της μνημονιακής επιτροπείας».
Επομένως, σύμφωνα με την κυβέρνηση, η 2η «αξιολόγηση», σε συνδυασμό με την υλοποίηση των συμφωνηθέντων από τα προηγούμενα μνημόνια, συνέβαλε στη διαμόρφωση καλύτερων όρων για την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας.
Τι συνέπειες είχε όμως για το λαό; Μείωση των νέων συντάξεων έως και 35%, διατήρηση των κατώτερων μισθών στα 586 και 511 ευρώ μεικτά, διεύρυνση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας, ανελέητους φόρους και χαράτσια, πλειστηριασμούς και κατασχέσεις για χρέη στο Δημόσιο, ακόμα μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του συστήματος Υγείας, πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, δημοσιονομικές περικοπές χωρίς τέλος, για να μπορεί το κράτος να αυξάνει τα προνόμια και να ενισχύει τα «αναπτυξιακά εργαλεία» για το κεφάλαιο.
Η παράθεση αυτών και μόνο, χωρίς να μπει κανείς στη συζήτηση για τα πρόσθετα αντιλαϊκά μέτρα που φέρνει μαζί της η 3η «αξιολόγηση», επαληθεύει ότι οι επενδύσεις, για τις οποίες αντιδικούν κυβέρνηση και ΝΔ, γίνονται κυριολεκτικά στα αποκαΐδια των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Και ότι η ανάκαμψη για την οποία διαγκωνίζονται, είναι ασύμβατη με τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες, που συνθλίβονται στα γρανάζια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.
Πρόκληση που πρέπει να απαντηθεί
Απ' αυτήν τη σκοπιά, μόνο αγανάκτηση πρέπει να αισθάνεται ο λαός όταν ακούει την κυβέρνηση να μιλάει για «δίκαιη ανάπτυξη», γιατί τέτοια στον καπιταλισμό δεν υπάρχει. Και είναι πραγματικά πρόκληση να λέει ο πρωθυπουργός στην ομιλία του ότι «δεν μπορούμε και δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με μια προοπτική επισφαλούς εργασίας». Οτι «δεν μπορεί να συμβιβαστούμε με μια προοπτική μιζέριας, που θέλει τον εργαζόμενο διαρκώς σε επισφάλεια», ότι η κυβέρνηση θα δομήσει «ένα υγιές περιβάλλον εργασιακών σχέσεων και επιχειρηματικότητας στον τόπο». Δηλαδή, το «στοίχημα» για τους εργαζόμενους, αν θέλουν να γλιτώσουν από τη μιζέρια και την ανασφάλεια, είναι να ...«εξυγιανθεί» η επιχειρηματικότητα στην Ελλάδα! Παρουσιάζουν την ένταση της εκμετάλλευσης και το ξεζούμισμα των εργαζομένων περίπου ως «παρέκκλιση» και συνέπεια «παράνομων» πράξεων από εκείνους τους εργοδότες που νοθεύουν τον ανταγωνισμό και αναζητούν το κέρδος «κάτω από το τραπέζι».
Θέλουν να κρύψουν ότι οι αντεργατικοί νόμοι της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων είναι αυτοί που κατοχυρώνουν και προάγουν την πιο άγρια εκμετάλλευση. Και ότι οι νόμοι αυτοί δεν έχουν προσωρινό, αλλά μόνιμο χαρακτήρα. Οτι εμπλουτίζονται με καινούριες ρυθμίσεις και διατάξεις, όπως αυτές που πρόσθεσε η κυβέρνηση για τα δουλεμπορικά, την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων και άλλα. Και ότι νομοσχέδια όπως αυτό που συζητιέται τώρα στη Βουλή δεν είναι παρά ο φερετζές της άγριας ταξικής πολιτικής τους, το «ξεκάρφωμα» για τα αντεργατικά μέτρα της 3ης «αξιολόγησης» που ξεκινάει σε λίγες μέρες.
Επομένως, στις 9 Σεπτέμβρη, στα εγκαίνια της ΔΕΘ, κανένας εργαζόμενος, αυτοαπασχολούμενος και μικρομεσαίος αγρότης δεν πρέπει να δεχτεί να αποτελέσει «ακροατήριο» της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων της αντιπολίτευσης, δίπλα στους εκπροσώπους των εργοδοτικών φορέων, από τους οποίους ο πρωθυπουργός θα ζητήσει ανανέωση της εμπιστοσύνης, για να συνεχίσει η κυβέρνηση και να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική.
Ούτε βέβαια να γίνει ο λαός θεατής της προσπάθειας που κάνει η ΝΔ να πείσει το κεφάλαιο ότι είναι ικανότερη και πιο αποφασισμένη να διαχειριστεί τις υποθέσεις του, υπηρετώντας με συνέπεια το στόχο της καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Η θέση των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων είναι στο συλλαλητήριο στο οποίο καλεί εκείνη τη μέρα το ΠΑΜΕ, στις 6.30 μ.μ., στην πλατεία Αριστοτέλους. Στην πάλη για αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις, κοινωνικές παροχές, κατάργηση των αντεργατικών νόμων και των μνημονίων, Συμβάσεις που να καλύπτουν τις απώλειες από τα χρόνια της κρίσης, ικανοποίηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα, Σωματεία και Επιτροπές Αγώνα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ, πρωτοστατούν για να αποτελέσει το συλλαλητήριο εφαλτήριο για παραπέρα άνοδο των ταξικών αγώνων.

Να γίνουν ουσιαστικά βήματα στην οργάνωση της εργατικής τάξης και στην ανασύνταξη του συνδικαλιστικού κινήματος, που θα αναμετριέται με τα σχέδια των επιχειρηματικών ομίλων και την αντιλαϊκή πολιτική των κομμάτων τους, βάζοντας στο επίκεντρο της πάλης των εργαζομένων την ανάκτηση των απωλειών και την ικανοποίηση όλων των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.

Μειώσεις μισθών, γενίκευση της «ευελιξίας» και εντατικοποίηση τα βασικά συστατικά για την ανταγωνιστικότητα και τα κέρδη που καταγράφουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι
Οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων της βιομηχανίας Τροφίμων - Ποτών πανηγυρίζουν για την ανταγωνιστικότητα και την εξωστρέφεια του κλάδου, για τη δυναμική που έδειξε και μέσα στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και για τις προοπτικές που παρουσιάζει σήμερα για την άνοδο της κερδοφορίας τους.
Οπως συμβαίνει όμως και συνολικά στην καπιταλιστική οικονομία, τα πανηγύρια των μονοπωλίων... δεν μεταφράζονται σε καλά μαντάτα για τους εργαζόμενους. Η ανταγωνιστικότητα, η «δυναμική» και η άνοδος των κερδών για το κεφάλαιο που δραστηριοποιείται στον κλάδο «χτίζονται» πάνω στην ένταση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων: Οι εργοδότες αξιοποιώντας το αντεργατικό πλαίσιο που έχουν διαμορφώσει η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις επιβάλλουν μειώσεις μισθών, γενικεύουν τη χρησιμοποίηση εργατών με προσωρινή απασχόληση ή μέσω εργολαβιών, αυξομειώνουν τα ωράρια εργασίας ανάλογα με τις ανάγκες της καπιταλιστικής παραγωγής.
Η πείρα των εργατών στα Τρόφιμα - Ποτά, σε έναν κλάδο που όπως καμαρώνει ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων παρουσίασε «θετική ανάπτυξη» και μέσα στην κρίση, επιβεβαιώνει έμπρακτα ότι οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από την «επιστροφή στην ανάπτυξη», από την ανάκαμψη των κερδών του κεφαλαίου...
Ενταση της εκμετάλλευσης σε όλα τα επίπεδα
Σε πολλές επιχειρήσεις του κλάδου οι εργαζόμενοι αμείβονται με τα ψίχουλα του κατώτατου βασικού μισθού. Κι εκεί που οι εργαζόμενοι παίρνουν κάτι περισσότερο από αυτά, σε πολλές περιπτώσεις, ένα μέρος των αποδοχών δίνεται ως «οικειοθελής παροχή»της εργοδοσίας η οποία μπορεί να ανακληθεί ως τέτοια ανά πάσα στιγμή. Ενας μηχανισμός που μεταξύ άλλων στόχο έχει να κρατήσει υποταγμένο τον εργάτη διαφορετικά θα στερηθεί τα εργοδοτικά (δήθεν) «δώρα».
Επίσης, με στόχο τη χειραγώγηση και την υποταγή, επιχειρήσεις προσλαμβάνουν εργάτες με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με την προοπτική αν δείξουν... «καλή διαγωγή» να μετατρέψουν τις συμβάσεις τους σε αορίστου χρόνου.
Στοιχείο του εργασιακού μεσαίωνα είναι και η γενικευμένη χρήση εποχιακών και εργολαβικών εργατών, η εκ περιτροπής απασχόληση, η διευθέτηση του χρόνου εργασίας.
Σε πολλούς χώρους δουλειάς τα εξαντλητικά ωράρια και συνολικά οι συνθήκες εργασίας εγκυμονούν κινδύνους για την υγεία και την ασφάλεια των εργατών. Οι μετανάστες, ένα τμήμα των εργατών ιδιαίτερα ευάλωτο στις εργοδοτικές πιέσεις, δουλεύουν ήλιο με ήλιο, με μεροκάματα από 15 έως 20 ευρώ...
Ακόμα, το κεφάλαιο έχει φροντίσει να δημιουργήσει μια πανσπερμία εργασιακών σχέσεων, με στόχο να κρατούν τους εργάτες διαιρεμένους και αποδυναμωμένους, έρμαια στη συνολική ένταση της εκμετάλλευσης. Ακόμα και μέσα στην ίδια επιχείρηση συναντά κανείς εργαζόμενους που πληρώνονται με βάση κλαδική Συλλογική Σύμβαση και άλλους που πληρώνονται με βάση τον άθλιο βασικό μισθό των 590 και 511 ευρώ μεικτά, εργαζόμενους με συμβάσεις αορίστου χρόνου και άλλους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Εργαζόμενους που απασχολούνται μέσω «δουλεμπορικών» γραφείων, άλλους με μπλοκάκι, με μαθητεία ή με επιδοτούμενα προγράμματα ανακύκλωσης της ανεργίας...
Πλευρές από την πείρα των εργαζομένων στην Κ. Μακεδονία
Πτυχές αυτής της κατάστασης μας μεταφέρει ο Κώστας Κατσιμένης, πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στις Επιχειρήσεις Παραγωγής Επισιτιστικών Προϊόντων Κεντρικής Μακεδονίας.
Αναφερόμενος στην παρατηρούμενη αύξηση της απασχόλησης στον κλάδο επισημαίνει ότι αυτή δεν συνδέεται μόνο με τις διαφαινόμενες τάσεις σταθεροποίησης ή και ανάκαμψης του όγκου της παραγωγής ορισμένων υποκλάδων λόγω εξαγωγικής επέκτασης. Κυρίως συνδέεται με τη διεύρυνση της μερικής απασχόλησης (κυρίως σε κτηνοτροφικές επιχειρήσεις και στην τυποποίηση αγροτικών προϊόντων) όπως και της εκ περιτροπής εργασίας. Τα παραπάνω οδηγούν στο επίπεδο επιχειρήσεων και υποκλάδων σε αύξηση του εργατικού δυναμικού, με παράλληλη μείωση του αριθμού των σταθερά και πλήρως απασχολουμένων.
Την ίδια ώρα, μεγάλη είναι η μείωση των μισθών: Μεγάλες επιχειρήσεις του κλάδου στην Κεντρική Μακεδονία (MΠΑΡΜΠΑ - ΣΤΑΘΗΣ, ΖΑΝΑΕ, ΜΕΒΓΑΛ, ΔΕΛΤΑ, ΑΡΑΜΠΑΤΖΗΣ κ.τ.λ.) έχουν επιβάλει μέχρι και 40% μειώσεις στους μισθούς.
Τονίζοντας ότι η καπιταλιστική ανάπτυξη, όπως και τα κρατικά και ευρωενωσιακά «αναπτυξιακά» κονδύλια, δεν είναι σε όφελος των εργατών, ο Κ. Κατσιμένης αναφέρει ορισμένα χαρακτηριστικά παραδείγματα:
Η βιομηχανία κρέατος ΚΡΕΤΑ ΦΑΡΜ, από τις πρώτες επιχειρήσεις σε εξαγωγές, με σημαντικά μερίδια αγοράς και αλματώδη κερδοφορία, πανηγύριζε μαζί με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ για δάνειο ύψους 15 εκατ. ευρώ που πήρε από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Αμέσως μετά την υπογραφή της σχετικής απόφασης απέλυσε τους εργάτες από το τμήμα διακίνησης που είχε στην Κεντρική Μακεδονία και το παρέδωσε σε εργολάβους, μειώνοντας έτσι το εργασιακό κόστος.
Η ΦΑΓΕ αποσύρθηκε από τη δραστηριότητα παραγωγής παστεριωμένου γάλακτος και έκλεισε την εγκατάσταση του Αμύνταιου πετώντας στο δρόμο 140 εργαζόμενους, αφού πρώτα εξυπηρετήθηκε από ευρωπαϊκά κονδύλια, φοροελαφρύνσεις και επιδοτήσεις για αποκέντρωση.
Αναδεικνύοντας, εξάλλου, τις ευθύνες του εργοδοτικού συνδικαλισμού, ο Κ. Κατσιμένης σημειώνει ότι το επιχειρησιακό σωματείο της ΜΕΒΓΑΛ συμφώνησε με την εργοδοσία σε κλιμακωτή μείωση του μισθού των εργαζομένων, από 10% έως 21%, υπονομεύοντας ανοιχτά τα πραγματικά συμφέροντα των εργατοϋπαλλήλων που απασχολούνται στην επιχείρηση και ενώ η Ομοσπονδία Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών δίνει εδώ και μήνες τη μάχη για την υπογραφή κλαδικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας (ΣΣΕ), με ανάκτηση των απωλειών.
Αντίστοιχα, το εργοδοτικό σωματείο στη ΖΑΝΑΕ υπέγραψε επιχειρησιακή σύμβαση με μειώσεις μισθών 19%.
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, σημειώνει ο Κ. Κατσιμένης, το κλαδικό Συνδικάτο όλο αυτό το διάστημα αντιπαλεύει το συμβιβασμό με την αντεργατική επίθεση, αντιπαλεύει την αποδοχή της φτώχειας και της ανεργίας σαν κάτι το φυσιολογικό και αναπόφευκτο. Διαμορφώνει αιτήματα με βάση τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων και όχι το ξεροκόμματο που περισσεύει στους εργοδότες. Ηρθε σε σύγκρουση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό. Παλεύει για να συνειδητοποιείται πλατιά ότι η πραγματική δύναμη βρίσκεται στην οργάνωση από τα κάτω, με τη δραστηριοποίηση όλων των εργαζομένων, με ταξικό πλαίσιο πάλης.
«Στην κατεύθυνση αυτή συνεχίζουμε», τονίζει ο πρόεδρος του κλαδικού Συνδικάτου και προσθέτει: «Κρατάμε "ανοιχτή" τη συζήτηση για την υπογραφή Συλλογικής Σύμβασης, έχουμε τη βάση να οργανώσουμε τον αγώνα για τη διεκδίκησή της».
Η σημασία της μάχης για τη Συλλογική Σύμβαση Εργασίας
Απέναντι σε αυτήν την κατάσταση, η Ομοσπονδία Εργαζομένων Γάλακτος - Τροφίμων - Ποτών, κλαδικά και επιχειρησιακά συνδικάτα που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ εντείνουν τη μάχη, με στόχο την οργάνωση των εργατών για την αγωνιστική διεκδίκηση κλαδικών και επιχειρησιακών Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, με ανάκτηση των τεράστιων απωλειών της προηγούμενης περιόδου, με αυξήσεις στους μισθούς στην κατεύθυνση της ικανοποίησης των αναγκών των εργαζομένων.
Την ίδια ώρα, η υπογραφή ΣΣΕ που θα καλύπτει όλους τους εργαζόμενους αντιμετωπίζει το καθεστώς των εργαζομένων «πολλαπλών ταχυτήτων», συμβάλλει στην καλύτερη οργάνωσή τους για την αποτελεσματικότερη αντιμετώπιση της εργοδοτικής επίθεσης.
Στις συναντήσεις της Ομοσπονδίας με τον ΣΕΒ για τις ΣΣΕ, οι βιομήχανοι δείχνουν με σαφήνεια την πρόθεσή τους να μειώσουν κι άλλο τους μισθούς, επιβεβαιώνοντας για λογαριασμό τίνος έχει διαμορφωθεί όλο το αντεργατικό νομοθετικό πλαίσιο για το πετσόκομμα των μισθών, των συμβάσεων και όλων των εργατικών δικαιωμάτων, το οποίο διατηρεί άθικτο και βαθαίνει παραπέρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Γίνεται σαφές ότι η μάχη για τις ΣΣΕ στον κλάδο δένεται άμεσα με την ενιαία αγωνιστική απάντηση ενάντια στη συνολική στρατηγική των κεφαλαιοκρατών που τσακίζει την εργατική τάξη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των μονοπωλίων.
Σοβαρές δυνατότητες για είσοδο νέων δυνάμεων στη μάχη
Η μάχη δεν ξεκινάει από το μηδέν, καθώς από τη μέχρι τώρα δράση έχει συσσωρευτεί πολύτιμη πείρα. Τον περασμένο Μάη, το Συνδικάτο Εργατοϋπαλλήλων Γάλακτος, Τροφίμων και Ποτών Αττικής έδωσε τη μάχη των αρχαιρεσιών, όπου η συμμετοχή ήταν σχεδόν διπλάσια από την προηγούμενη φορά.
Στην αύξηση της συμμετοχής κατά εκατοντάδες εργαζόμενους συνέβαλαν, μεταξύ άλλων, οι δεσμοί που αναπτύσσει το Συνδικάτο μαζί τους. Χάρη σε αυτούς τους δεσμούς, για παράδειγμα, εργαζόμενοι από εργοστάσια που έκλεισαν και έπιασαν δουλειά σε άλλα εργοστάσια βοήθησαν στο να έχει παρέμβαση το Συνδικάτο σε άλλους χώρους δουλειάς. Επίσης, μεγάλη βοήθεια έδωσαν οι ήδη οργανωμένοι μετανάστες εργάτες στο Συνδικάτο, οι οποίοι με τη δράση τους συσπείρωσαν πολλούς ακόμα μετανάστες σε αυτό.
Το αποτέλεσμα των αρχαιρεσιών φανέρωσε δυνατότητες που υπάρχουν για την παραπέρα ενίσχυση του Συνδικάτου, για τη μεγαλύτερη μαζικοποίησή του, η οποία με τη σειρά της θα δυναμώσει τον αγώνα για τη διεκδίκηση ΣΣΕ.
Από τους πιο ανταγωνιστικούς κλάδους της καπιταλιστικής οικονομίας
Τροφίμων – Ποτών καταγράφει ανοδική πορεία τα τελευταία χρόνια, όπως φαίνεται από τα στοιχεία που παρουσιάζονται σε σχετικές έρευνες, καθώς και τις δηλώσεις των βασικών εκπροσώπων των μονοπωλίων του κλάδου.
Χαρακτηριστική είναι η τοποθέτηση του προέδρου του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών Τροφίμων (ΣΕΒΤ), Ευάγγελου Καλούση, στη φετινή γενική συνέλευση του ΣΕΒΤ. Μεταξύ άλλων, ανέφερε τα εξής: «Μέσα σε ένα εξαιρετικά ασταθές επιχειρηματικό περιβάλλον, η ελληνική βιομηχανία τροφίμων και ποτών, εξακολουθεί να αποτελεί έναν από τους πιο δυναμικούς, ανταγωνιστικούς και εξωστρεφείς κλάδους, με κύριο ρόλο στην οικονομία της χώρας μας, κατέχοντας το 25% της βιομηχανικής παραγωγής και σημειώνοντας κύκλο εργασιών που φτάνει τα 14,2 δισ. ευρώ.Παράλληλα, παρουσιάζει ισχυρή εμπορική δραστηριότητα στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια, στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ, με τις εξαγωγέςνα ανέρχονται στα 4,5 δισ. ευρώ. Σημειώνοντας θετική ανάπτυξη όλα τα χρόνια της κρίσης, γεγονός που μας κάνει να πιστεύουμε ότι η βιομηχανία τροφίμων και ποτών, μπορεί να αποτελέσει την αφετηρία για τη βιομηχανική ανάκαμψη της Ελλάδας».
Βασικός κλάδος της μεταποίησης
Σε σχετική φετινή έρευνα του Ιδρύματος Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ) - με βάση στοιχεία του 2015 - σημειώνει πως στο σύνολο της μεταποίησης η βιομηχανία τροφίμων - ποτών κατέχει την 1η θέση ως προς τον αριθμό των επιχειρήσεων, την ακαθάριστη προστιθέμενη αξία και τον αριθμό εργατών, τη 2η θέση ως προς τον κύκλο εργασιών και την αξία παραγωγής. Αναφέρεται, μάλιστα, ότι σε σύγκριση με τον μέσο όρο των 28 κρατών - μελών της ΕΕ, ο συγκεκριμένος κλάδος στην Ελλάδα έχει μεγαλύτερη συμβολή στον τομέα της μεταποίησης «παρά το γεγονός ότι είναι ο πρώτος τομέας και στην Ευρωπαϊκή Ενωση».
Συγκεκριμένα, σε ό,τι αφορά τη μεταποίηση, ο κλάδος Τροφίμων - Ποτών:
ü Απασχολεί το 28,2% των εργαζομένων (80.174).
ü Κατέχει το 25% του αριθμού των επιχειρήσεων (14.500).
ü Αντιστοιχεί στο 21,7% του κύκλου εργασιών (11.660 εκατομμύρια εκατ. ευρώ)
Σε ό,τι αφορά το εσωτερικό του κλάδου Τροφίμων - ποτών, τα μεγαλύτερα μερίδια έχουν:
ü  στον αριθμό εργαζομένων η αρτοποιία και τα αλευρώδη (35%), τα φρούτα (12%), τα γαλακτοκομικά και τα «άλλα είδη διατροφής» (από 11% το καθένα)
ü  στον αριθμό επιχειρήσεων η αρτοποιία και τα αλευρώδη (61%), τα έλαια και τα λίπη (10%), τα «άλλα είδη διατροφής» (7%) και τα γαλακτοκομικά (6%)
ü  στον κύκλο εργασιών τα γαλακτοκομικά (17%), η αρτοποιία και τα αλευρώδη (16%), τα ποτά (13%)
ü  στην παραγωγικότητα της εργασίας - όπως την εννοεί η αστική μεθοδολογία - οι ζωοτροφές (62,9 ευρώ ανά εργάτη), τα ποτά (49,3 ευρώ ανά εργάτη), τα γαλακτκοομικά (43 ευρώ ανά εργάτη) και τα «άλλα είδη διατροφής» με 41,5 ευρώ. Τις μεγαλύτερες ποσοστιαίες αυξήσεις στην παραγωγικότητα της εργασίας μεταξύ των ετών 2014 και 2013 παρουσιάζουν οι υποκλάδοι ψάρια (47%), γαλακτοκομικά (20,4%) και ζωοτροφές (17,4%).
Μεγάλος βαθμός συγκέντρωσης
Η ίδια έρευνα παρουσιάζει στοιχεία (ξεχωριστά για τα τρόφιμα και για τα ποτά) που δείχνουν τη συγκέντρωση του κλάδου.
Στα Τρόφιμα υπάρχουν:
ü  44 πολύ μεγάλες επιχειρήσεις (όσες απασχολούν πάνω από 250 εργαζόμενους) που αποτελούν το 0,3% του κλάδου, αλλά απασχολούν το 28,6% των εργαζομένων και κατέχουν το 36,2% του κύκλου εργασιών.
ü  192 μεγάλες επιχειρήσεις (απασχολούν 50 έως 249 εργαζόμενους) αποτελούν το 1,4% του κλάδου αλλά απασχολούν το 27% των εργαζομένων και κατέχουν το 33,3% του κύκλου εργασιών.
ü  13.023 πολύ μικρές επιχειρήσεις (έως 9 εργαζόμενοι) που αποτελούν το 95,2% του κλάδου, απασχολούν το 31,8% των εργαζομένων και έχουν μόλις το 18,2% του κύκλου εργασιών.
Συνολικά, δηλαδή, υπάρχουν 236 πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες αποτελούν το 1,7% των επιχειρήσεων του κλάδου, ωστόσο απασχολούν το 55,6% των εργαζομένων και κατέχουν το 69,5% του κύκλου εργασιών.
Υπογραμμίζοντας τα παραπάνω στοιχεία, σε φετινή εκδήλωση Ελληνικού Συνδέσμου Επωνύμων Βιομηχανικών Προϊόντων (ΕΣΒΕΠ) ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γ. Στουρνάρας, είχε επισημάνει: «Στην Ελλάδα, η βιομηχανία τροφίμων απαρτίζεται από μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις. Υπάρχουν ωστόσο ορισμένες μεγάλες εταιρείες που έχουν επεκταθεί με την ίδρυση θυγατρικών σε άλλες χώρες, κυρίως στα Βαλκάνια και την νοτιοανατολική Ευρώπη. Ενα βασικό χαρακτηριστικό του τομέα της ελληνικής βιομηχανίας τροφίμων είναι η δομή του, καθώς περίπου 230 μεγάλες επιχειρήσεις παράγουν το 70% της συνολικής παραγωγής ενώ 14.000 μικρές επιχειρήσεις παράγουν το υπόλοιπο 30% της παραγωγής».
Ακόμα περισσότερο, στα Ποτά υπάρχουν:
ü  6 πολύ μεγάλες επιχειρήσεις που αποτελούν το 0,8% του κλάδου, αλλά απασχολούν το 40,5% των εργαζομένων και κατέχουν το 56,5% του κύκλου εργασιών.
ü  26 μεγάλες επιχειρήσεις που αποτελούν το 3,4% του κλάδου, απασχολούν το 27,5% των εργαζομένων και κατέχουν το 23,7% του κύκλου εργασιών.
ü  661 πολύ μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν το 87,3% του κλάδου, όμως απασχολούν μόλις το 15,6% των εργαζομένων και κατέχουν μόλις το 7,8% του κύκλου εργασιών.

Συνολικά υπάρχουν 32 πολύ μεγάλες και μεγάλες επιχειρήσεις, οι οποίες ενώ αποτελούν το 4,2% των επιχειρήσεων του κλάδου, απασχολούν το 68% των εργαζομένων και κατέχουν το 80,2% του κύκλου εργασιών.

MKRdezign

Φόρμα επικοινωνίας

Όνομα

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο *

Μήνυμα *

Από το Blogger.
Javascript DisablePlease Enable Javascript To See All Widget